Awesome tomaten-kikkererwtensoep is awesome

Tadaaa daar ben ik dan, uw nieuwe en shiny mede-blogster hier bij De Plantaardige Keuken! Na een ren-je-rotweek waarin ik mijzelf niet meer met goed fatsoen vegan foodie kon noemen, aangezien ik door de drukte leefde op afhaalfalafel, sojayoghurt met muesli en sloten cola light (mijn guilty pleasure), had ik vandaag eindelijk tijd. Tijd om naar de markt te gaan, 23 keer van gedachten te veranderen over de te maken maaltijd en vervolgens de middag in de keuken door te brengen. Het resultaat mocht er zijn, al zeg ik het zelf. En Roosje die bij mij at kan het beamen. Deze door de alom geprezen Ottolenghi geinspireerde tomaten-kikkererwtensoep was niet minder dan awesome. Heel erg lekker, en nog gezond ook door de enorme hoeveelheid groenten en de minimale hoeveelheid vet.

Het recept hieronder is ruim voldoende voor 4 personen, en de handigste hoeveelheid om te maken omdat je anders halve blikjes overhoudt. Als je teveel soep hebt kun je die gemakkelijk in porties invriezen.

• 1 grote ui, grof gehakt
• 2 tenen knoflook, fijn gesneden
• 1 venkel, in stukjes
• 4/5 wortels, in kleine stukjes
• 3 stengels bleekselderij, in stukjes
• 1 eetlepel geconcentr. tomatenpuree
• 2,5 dl witte wijn (precies zo'n mini flesje van de AH!)
• 1 blik tomatenblokjes met sap
• 1 blik (400 gram) kikkererwten
• 3 eetl. verse peterselie, gehakt
• 1 eetl. oregano, 1 eetl. tijm en twee laurierblaadjes
• 2 theel. suiker
• 1 liter groentebouillon

Smoor op halfhoog vuur de ui, knoflook en de venkel enkele minuten. Voeg vervolgens de venkel, wortel en bleekselderij toe en laat al roerend in zo'n 5 minuten zacht worden. Roer er vervolgens de tomatenpuree doorheen. Schenk de wijn erbij en laat ongeveer twee minuten inkoken.

Doe de tomatenblokjes, kruiden, suiker en bouillon in de pan en naar smaak wat zout en peper, en laat met de deksel erop 30 minuten pruttelen. Prak de (uitgelekte) kikkererwten een beetje kapot met een vork, maar laat ongeveer de helft heel. Voeg bij de soep en laat nog 5 minuutjes zacht koken. 

Dinnertime! Ik serveerde de soep op aanraden van meneer Ottolenghi met verse pesto (zonder parmezaan uiteraard) en grove zelfgemaakte croutons van bruin brood.