Nou maken de oempaloempa's anno 2013 niet alleen heerlijke chocolade - ze gaan ook met hun tijd mee en produceren tegenwoordig ook heerlijke raw food producten. Wat is raw food? Dat is dat je eten niet boven de 40 graden celsius verhit, dan zouden er minder voedingsstoffen verloren gaan. Nou heb ik zelf weinig met raw food - ik denk dat het het gezondst is om zoveel mogelijk onbewerkte producten te eten, maar daar mag je dan heus wel soep van koken ;-)
Ik kreeg een pakketje thuis om wat van die onverhitte producten uit te proberen. Oh, wat is het toch een straf om vegan te eten....
Erg blij werd ik van de Ombar reep, want zoals trouwe lezers vast al wisten is Ombar mijn favoriete chocolade in de hele sojamelkweg. De combinatie met mandarijn is er niet één die ik zelf zou uitkiezen. De cranberry vond ik er wel lekker door, maar als ik eerlijk mag zijn vind ik de gojibessen Ombar de allerlekkerste. Nou goed, dat weet ik nu ook weer :)
Het eerstvolgende wat ik probeerde was (uiteraard!) weer een chocoproduct - de RooBar. Deze rauwe choco had een beetje een hartige smaak - waarschijnlijk door de amandelen die erdoor zaten. Gezoet met dadels bevat deze chocola helemaal geen suiker, ook geen kokosbloesemnectar (wat slechts een GI 35 heeft, maar goed, je zal maar iets tegen 30-something hebben bijvoorbeeld).
Hoewel ik als ik probeerde om lekker eten te verkopen, mijn merklijn never nooit Lubs zou noemen, dachten ze daar in Duitsland anders over. En toen ik op een middag trek had besloot ik me toch aan deze reep te wagen. (Als je hem met je ogen dicht openmaakt zie je dat gekke woord er toch niet opstaan ;-)). Nee goed, genoeg grapjes over vieze woorden, tenslotte, what's in a name? Die appelkaneelreep dus, die smaakte eigenlijk heel goed. Veel beter dan je zou verwachten met zo'n merknaam (oops... did it again). Er zit toch nog één nadeeltje aan de reep: hij is best klein! Van mij mag ie veel groter zijn, hij was in no time op. Maar mijn bijnaam is dan ook kaneelmonster.
Ik eet liever geen vijgen (omdat wespen er eitjes in leggen) en gaf deze aan een collega. Ze vond hem superlekker, hoewel de combi van vijgen en chocola toch een aparte is!
De raw bite reep is een lekkere vullende reep, een perfect tussendoortje voor als je weinig tijd hebt of geen zin hebt om plakkerige handen te krijgen van vers fruit. De groene is mijn persoonlijke favoriet (hoe kan het ook anders, die is namelijk met limmmmmmmoen!), deze oranje reep lijkt een beetje op de naturel variant daarvan - altijd goed!
De aroniabar bracht vooral goede herinneringen terug. Als ik het woord aronia zie denk ik altijd terug aan een feestje waar een pak sap op tafel stond. Toen we uitplozen wat voor sap het was, ontdekken we dat het 'aromasap' was - dat dachten we althans totdat we goed zagen dat er aronia stond. We hadden nog nooit van de aroniavrucht gehoord en wisten zeker dat het een typfout was - dit was gewoon aromasap ;-) Later in een grote biologische supermarkt in Berlijn stond ik voor een heel schap boordevol aronia producten en kreeg ik een dikke glimlach op m'n gezicht. Niemand die het snapte natuurlijk.
Naast dat ik (nog steeds) blij word van het woord Aronia, was deze bar ook gewoon erg lekker. Vermoedelijk is aronia de nieuwe superfood, als de goji en de mulberry zich weer voegen bij de wortels en broccoli. Nu kan ik met trots zeggen dat ik al voor de hype heb genoten van deze reep ;-) Dankzij de dadels heeft de reep een rinse smaak - zoet van de dadels & een beetje zuur van de aronia.
Als ik een euro kreeg voor elke keer dat ik het woord aronia heb gebruikt in deze blog, dan kon ik daar nu lekker voor uit eten gaan, bijvoorbeeld bij Veggies on Fire. Helaas is het niet zo'n feest, noch krijg ik een financiële vergoeding voor het schrijven over de producten van the Vegan Chocolate Store. Wél vind ik het een onwijs gave webshop, een online vegan chocolade walhalla is precies wat Nederland nodig had. Ik hoop dat jullie dat met me eens zijn!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten