Pasta très verde

Dit is ongetwijfeld de gezondste eind-van-de-maand-maaltijd die ik ooit heb gemaakt: er zitten maar liefst 5 groene ingrediënten in, waarvan er 2 officieel classificeren als groente, en avocado, basilicum en olijf toch ook te boek staan als gezond. Het eind van de maand slaat hier in alle hevigheid toe, en dan was ik ook nog zo slim om mijn laatste 50 euro uit te geven aan een cadeautje wat ik te leuk vond om niet te kopen. Nu is het dus de (koel)kast leegeten tot het DUO schip weer langskomt. Of tot het geld terugkomt wat ik moest voorschieten aan de NS omdat zij mijn kortingsabonnement niet zoals beloofd hebben stopgezet toen ik het weekendvrij abonnement nam, en dat schijnbaar pas konden doen als ik hen geld voorschoot. Of tot ik mijn borggeld van Coolblue terugkrijg omdat ik eindelijk mijn leenlaptop kon retourneren, welke ik moest gebruiken in de 3 maanden dat zij erover deden om mijn nieuwe laptop *niet* te repareren. Echt hoor, beide zijn absoluut geen fijne/klantvriendelijke partijen om zaken mee te doen, maar in het geval van de trein heb je helaas niet zoveel keus. Wat laptops betreft gelukkig wel, en ik hoop dan ook dat ik met mijn nieuwenieuwe laptop - die ik uiteraard niet bij de blauwe zaak kocht, dat nooit meer! - nog lang en gelukkig mag leven. Want leven zonder laptop anno 2014 terwijl je aan huis gekluisterd zit door een kapotte knie is echt heel zwaar. Brigitte Kaandorp-zwaar.

Anyway, in afwachting van al die rijkdom was ik dus mijn kastjes aan het afspeuren op zoek naar wat ik zoal gehamsterd had en wat goed zou passen bij de bijna geheel gele broccoli in mijn koelkast, die ik het niet meer kon aandoen om de hoofdrol te spelen in een gerecht. Meestal maak ik soep van broccoli, zeker van bijna gele gevallen, maar ik had in de afgelopen week al een pan bloemkoolsoep leeggegeten en m'n hoofd stond er niet naar om weer een soortgelijke soep te eten. Ik ontdekte een weeshuisvoorraad aan spaghetti en een zakje TVP achter in de kast die, als het had gekund, zeker al helemaal verschrompeld zou zijn, zo lang stond het er al. Voor mensen die (nog steeds niet?) weten wat TVP is, dit is een low budget sojaproduct, ook wel armeluisgehakt, studentenschnitzel of sojabrokken genaamd, waarbij dat laatste dusdanige hondenvoerassociaties oproept dat ik het maar gewoon hou op TVP. Het komt in alle soorten en maten en je maakt er dus prima gehakt van (ha). Of saté, als je TVP groot genoeg is en je de juiste marinade hebt. Het mooie is, dat je er eigenlijk alles wel van kan maken, het ligt er maar aan hoe je het kruidt.

Nu heb ik lang genoeg gesogt en ga ik fijn weer verder leren - volgende week 3 tentamens over in totaal > 1500 pagina's stof... gelukkig hoef ik nu ik deze pasta heb gemaakt de komende 3 dagen niet meer te koken. (moet ik weer een ander excuus om te soggen zoeken!) Laat je weten hoe je dit gerecht vond? :-)

Voor 4 porties heb je nodig:

Krachtvoer: roze rabarberhavermout

Dit jaar is er weinig wat mij weerhoudt van mijn havermoutcraving in de ochtend. Al is het 30 graden, heb eigenlijk alles in huis gehaald voor scrambled tofu/green smoothie/vul maar in, al heb ik een kater, al heb ik haast: ik heb nog steeds elke ochtend zin om havermout te maken. Het heeft vast iets te maken met alle vele soorten havermout die ik inmiddels heb ontdekt door de recepten voor de VeganChallenge te ontwikkelen - voor elke soort craving kun je wel yummy havermoutvariant bereiden!

Bij mijn moeder ontdekte ik laatst dat zij rabarber altijd kookt met kaneel. Dat was eigenlijk best een lekker toetje. Zo kwam ik op het idee om eens rabarberhavermout te maken, want kaneel en havermout zijn toch eigenlijk wel BFF. Nou ben ik mij ervan bewust dat mijn vorige post ook een rabarberrecept was, maar hee, die kilo rabarber moet toch op ;-) Bovendien is er no such thing as too much rhubarb, het is een supergezonde groente. Tenzij je er superveel suiker bij doet natuurlijk.

Deze havermout heb je in no time op tafel staan, en toch smaakt ie heel bijzonder. Voor extra brain food deed ik er nog wat walnoten door. Zo kun je een hele ochtend (en langer!) studeren op dit powerontbijt.

Je hebt nodig:

Rabarber-aardbeiencrumble

Voor dit recept heb ik zoveel leuke intro's te bedenken, dat ik alleen daar al een blogpost aan kan wijden. Zo kan ik uitgebreid vertellen over wat een ramp het was om de rabarber-aardbeientaart die ik voor de VeganChallenge ontwikkelde, te finetunen. Achterlijk veel varianten zijn in de prullenbak beland door vele toegewijde testers.

Een tweede optie is om te vertellen over hoe ik met een vriendin meereed om bij haar aardbeien-rabarbercrumble te maken, want ik had nog aardbeien en rabarber in de koelkast. Kwamen we er pas ver op de A2 achter dat we de rabarber bij mij hadden vergeten :')

(Nu kan ik ook nog uitweiden over het feit dat mijn vriend me altijd corrigeert als ik zeg dat ik iets héb vergeten. Volgens hem moet ik 'ben' gebruiken. Maar hee, iemand die 'geen eens' zegt kun je moeilijk serieus nemen als het op taal aankomt toch? ;-))

Ten slotte kan ik nog vertellen over de reden dat deze crumble zo supergezond is. Zoals ik eerder al schreef beweeg ik momenteel nog minder dan mijn katten, vanwege een scheur in mijn meniscus. Deze aandoening, ook wel voetbalknie genoemd, komt overigens zo weinig voor bij vrouwen dat ik in de wachtkamer vaak word opgehaald als zijnde 'meneer Kok?'. Anyway, na flink wat pijn, veel aanhouden en een heuleboel geregel is er een operatie gepland: 30 juni is de grote dag. Ik heb dus nog 3 weken om zo fit mogelijk te worden (wat best lastig is, want de meeste oefeningen die de fysio voorstelde blijken helaas geen optie) en ik probeer daarbij ook zo gezond mogelijk te eten. Alles om de verwachte revalidatietijd van 6 weken te verkorten.

Gelukkig hebben we een fijne hoge kruk in de keuken, die het koken-voor-gehandicapten wat makkelijker maakt. En ik had dus die vergeten rabarber die lag te verpieteren in de koelkast. Ik besloot om er iets gezonds lekkers mee te maken. Deze crumble bevat zoveel whole foods dat ie serieus bijna wholy is, ware het niet dat die grap veel te flauw is, en hij is ook nog gluten- en suikervrij. Eigenlijk kan iedereen hem dus wel eten! Zelfs mijn huisgenootje die het FODMAP dieet volgt. Alleen mijn zusje dan weer niet want tsja - die is dan weer allergisch voor aardbeien. Ach ja, volgens mij is rabarber toch te eng voor haar.

Oh, een laatste woord:  'stevia naar smaak' is omdat de puurheid van steviapoeder nogal kan verschillen. Ik gebruik zelf een soort kristalstevia dat vooral veel vulmiddel bevat, en neem daarvan 3 eetlepels door zowel de rabarber als door de kruimellaag. Maar met pure stevia moet je zeker minder nemen. En het ligt natuurlijk ook aan je eigen zoetvoorkeur.