Seitan (s)toverij met zoete aardappelfriet

Vorig jaar nam ik deel aan de Future Food Academy, een traineeship dat werd georganiseerd door zowel Nederlandse als Belgische organisaties. De bijeenkomsten waren dan ook afwisselend in Amsterdam en Gent. Tijdens het eerste trainingsweekend op het kantoor van EVA in Gent kregen we een typisch Gents gerecht voorgeschoteld: seitan stoverij, een heerlijk verwarmend gerecht. In de oorspronkelijke versie gaat vast iets vlezigs, maar seitan is een prima basis voor dit recept. Nu precies een jaar later vond ik het wel eens tijd om over mijn replicatie van dit gerecht te posten! Je kunt hier ook gewone friet bij serveren; dat is niet half zo lekker maar scheelt wel een boel bereidingstijd.

Vegan Verkoudheidssoep

Volgens taalpuristen moet deze soep eigenlijk anti-verkoudheidssoep heten, maar dat vond ik lang niet zo leuk klinken. Het klinkt sowieso een beetje als een contradictio in terminis, maar ook vegans worden weleens verkouden. Er zijn mensen die het dan aanraden om kippensoep te eten... die vergeten waarschijnlijk dat mijn idealen niet ziek zijn. Hoe dan ook, dat soep idee was hier wel welkom, maar vegan kippensoep lijkt me niet bijzonder voedzaam (hoewel best lekker, met die kip van de Vegetarische Slager).

In plaats daarvan is deze Griekse citroen-rijstsoep mijn favoriet geworden bij verkoudheid. Het is altijd lekker, of het nou zomer of winter is, en je kunt vrijwel alle ingrediënten altijd wel in huis hebben liggen. Die vega kipbouillon bestel ik trouwens via iherb, maar je kan het ook prima met groentebouillon maken. Ook voor deze soep deed ik inspiratie op in het boek Vegan Eats World van Terry. Staat ie bij jou al in de kast? :-)

PS: De schade: ongeveer 60 cent per kom. Hoera!

Pittige pompoen-pindasoep

Het gaat daadwerkelijk goed met mijn goede voornemens! Zoals ik in vorige post schreef heb ik voor deze maand 3 doelen: zo budget mogelijk eten, 1x per yoga doen en 1x per week koken. Ik had blijkbaar alleen even het laatste zetje in de rug nodig, want alleen het formuleren van deze goede voornemens had al voldoende resultaat: afgelopen week heb ik al 4x gekookt en 2x yoga gedaan. Ik probeer ook zo budget mogelijk te eten, maar dit lukt niet helemaal doordat ik met keelontsteking kamp en er daardoor vrij veel geld gaat naar strepsils, keelpastilles en ijs. Maar dat compenseer ik gelukkig wel een beetje met de goedkope gezonde maaltijden die ik bereid.

(Voor de geïnteresseerden: ik maakte deze noedelsalade, Mexicaanse pompoensoep (maar dan met zoete aardappels) en mijn befaamde polentataart. De reden dat ik zo vaak kookte was dat een vriendin kwam eten en dat ik iets mee moest nemen naar een Sinterklaasfeestje - dat werd de ultieme low budget polenta taart!)

Ondanks al mijn gezonde acties zit ik dus mooi met keelontsteking opgescheept, wat niet gek is na al mijn geren en gevlieg de laatste tijd, maar wel ontzettend irritant en natuurlijk totaal niet uitkomt (does it ever?). Noodgedwongen zat ik thuis, tegen de pompoen aan te kijken die al een tijdje aan het wegkwijnen was op de koelkast. Tijd om daar eens wat aan te doen! Het vervelende van keelontsteking is alleen dat slikken een uitermate pijnlijke bezigheid is, en ik me het liefst beperk tot keelsnoepjes en ijs. Maarja, dat verzadigt niet echt, en is al helemaal niet voedzaam natuurlijk. Ik moest ineens denken aan de soep die ik wel eens bereidde toen ik nog bij de traiteur van EkoPlaza werkte. Nou is een pittige pompoen-pindasoep mij natuurlijk op het lijf geschreven - niet alleen vanwege mijn nickname Allitererende Alynda, maar natuurlijk ook vanwege de combi van pompoen en pinda: yum! Inspiratie voor dit recept haalde ik uit het geweldige kookboek 'Vegan Eats World' van Terry Hope Romero, one of my all-time favourites.

Het is een heerlijk winters recept en perfect voor bij een verkoudheid. Je kan er ook nog heel veel aan sleutelen: geen enkel ingrediënt is vereist. Het grote voordeel van soep! Mijn huisgenoot was aangenaam verrast toen hij uit de kou thuiskwam en kon opwarmen bij een kom dampende soep. Ik hoop jullie ook!


PS: Ik kon het niet laten om het uit te rekenen: een pan vol van deze pompoen-pindasoep kost je ongeveer 3,50 (gebaseerd op prijzen van de Turkse winkel in de Kanaalstraat), dus nog geen euro per portie. Verantwoord smullen!

Voor ongeveer 4 personen heb je nodig:

Superyummy én super gezonde noedelsalade

1 januari vind ik zo'n afgezaagd moment om met goede voornemens te beginnen dat ik dacht: ik begin vast 1 december. Daarnaast zijn deze voornemens ook gewoon nu al heel hard nodig. Ik wil de komende maand:

1. Back to basic: zo budget mogelijk eten

2. 1x per week yoga doen

3. 1x per week koken

Die eerste is omdat ik moet sparen voor mijn uitwisseling in Australië. Met mijn huidige uitgavenpatroon gaat dat hem niet worden, dus so long farewell auf wiedersehen goodbye to alle lekkere soja lattes in hipstercafétjes, kant-en-klaar maaltijden en thuisbezorgd.nl. Dit leidt dus als vanzelf wel tot voornemen #3, ik moet gewoon goedkoper eten. En ook gezonder: voornemen 2 en 3 dienen om eind december zo fit mogelijk te zijn voor een krachttest bij de fysio. Als het resultaat goed genoeg is, mag ik namelijk stoppen met fysiotherapie :D Ergens zal ik mijn personal trainer wel missen, dus het is verleidelijk om de test te boycotten. Maar nog liever haal ik natuurlijk een beter resultaat dan bij de vorige krachtmeting.

1x per week koken dus. Het is iets wat er oprecht vaak niet meer van komt tegenwoordig, omdat mijn avonden meestal volzitten met dingen als toneelles, rijles, vergaderingen, sport en niet in het minst: college en keihard aan deadlines werken. In het weekend dan vaak potlucks en buiten de deur eten... you get the picture. Ik wil dit wel graag veranderen, want zelfgemaakt eten is zoveel lekkerder dan cup a soup of groente met hummus, en ook een stuk goedkoper & gezonder.

Dus toen ik gistermiddag helaas naar huis moest om migrainemedicatie op te gebruiken (het is weer zo ver, en het is zo lang geleden dat ik die medicatie niet meer standaard in m'n tas heb) besloot ik toen de migraine een beetje gezakt was om de tijd te gebruiken om weer eens te koken. Ik had heel erg zin in iets met broccoli, tahin en zeewier. Migraine cravings? Toevallig allemaal producten met veel magnesium ;-)

Ik besloot om een noedelsalade te maken, geïnspireerd door Salad Samurai van Terry. Het werd echt suuuperlekker en bleek onbewust heel veel producten van het magnesiumlijstje te bevatten. Win win! En een stuk beter dan de berg chocola waar ik eerst altijd naar cravede tijdens een migraine aanval.

Ohja, het klinkt heel ingewikkeld maar dat valt echt wel mee. Het komt neer op time management. En het is het het dubbel en dwars waard!

Getest: Garden of Life eiwitshake (raw!)

Nog altijd train ik 2 maal per week bij de fysio ter revalidatie van mijn knie-operatie (van 30 juni). Dat duurt lang, maar dan heb je ook wat: waar een afspraak met de fysiotherapeut in het begin nog een kwestie van opnieuw leren lopen zonder krukken en simpele spieroefeningen was, squat ik nu zo 50 kilo de lucht in en zelfs met mijn geopereerde leg press ik nu zo 75 kg weg. En dat dan 4x15 keer :D Het voelt super goed om steeds weer het aantal kilo's op te hogen en te merken dat mijn lichaam steeds meer kan. Zonder de begeleiding van en de afspraken met de fysiotherapeut had ik zo'n trainingsschema al lang opgegeven, dus zo'n invaliderende operatie blijkt voor mij de ideale manier om in shape te komen ;-)

Twee dagen in de week begin ik de dag om 8:30 met deze twee uur durende kracht- en conditietraining. Het is dan ook niet gek dat ik op die dagen een stuk meer trek dan anders heb, zoals ik in eerdere posts al schreef. In mijn zoektocht naar een gezonde manier om dit op te lossen was ik nieuwsgierig naar eiwitshakes. Hoewel ik me nooit zorgen maak om eiwitinname (protein is everywhere) is het toch wel een beetje een standaard associatie met krachttraining. Dus ik ging op zoek naar een goede vegan eiwitshake om te experimenteren wat dit met mijn hongergevoel zou doen.

Omdat ik liever geen geïsoleerde soja eiwitten consumeer zocht ik naar alternatieven. Er zijn veel verschillende bronnen van plantaardig eiwitpoeder; ik deed bijvoorbeeld al regelmatig erwtenproteïne door m'n groene smoothies. Nu wou ik iets dat lekkerder smaakt en speciaal gemaakt was voor een shake. Na enig gegoogle en vooral ook het lezen van reviews op vegan blogs kwam ik op de raw choco proteinshake van Garden of Life. Ik bestelde een pot bij een webshop en kreeg er zelfs een awesome shakebeker bij:

Supersnelle tabbouleh

Deze week had ik tentamens. Nou heb je dat als student natuurlijk wel vaker, maar deze week was echt max stressvol. Ik had namelijk een flinke leesachterstand dit blok - op zich niet eens gek als je 2 toetsen over in totaal 1200 bladzijden hebt. En het waren de 2 moeilijkste vakken óóit. Dat eindsprint-blokken gecombineerd met de supergave maar intensieve 4-daagse training Geweldloze Communicatie die Viva Las Vega's afgelopen weekend organiseerde maakte het een week van bijzonder korte nachten en absurd lange dagen, en daardoor had ik heul weinig energie.

En dat heeft wel z'n weerslag op m'n lijf kan ik zeggen. Ik was niet alleen supermoe, maar merkte aan mijn conditie ook dat mijn lijf niet blij met me was (lees: ik was al buiten adem van 1 trap oplopen :|). En zoiets als koken, daar was al helemaal geen tijd voor natuurlijk. Lang leve de kant-en-klare soep!

Op de avond tussen de 2 tentamens in besloten we om met een groepje samen te leren voor het laatste tentamen. Om een beeld te schetsen: we zijn tot half 3 doorgegaan en zaten toen nog maar op 5/6e van de oefeningen die we hadden willen maken. Het was ZOVEEL. Anyway, op zo'n avond wil je natuurlijk iets makkelijks eten, maar het moet wel voedzaam zijn - brainfood voor het tentamen. En dan was het ook nog eens zo dat dit voor sommigen van mijn studiegenoten de eerste keer was dat ze (bewust) vegan aten. Dus het moest vooral ook heul lekker zijn!

Ik koos ervoor om tabbouleh met geroosterde pompoen te maken. Dat klinkt al ingewikkelder dan het lijkt. Denk: couscoussalade (couscous is immers in no time klaar), en die pompoen mik je gewoon in z'n geheel in de oven terwijl je aan het studeren ben. Vooral als je niet in je eentje alles hoeft te snijden is dit gerecht in no time klaar. En het is supersmaakvol en gezond :-)

Al met al denk ik dat dit echt één van de beste tentamenmaaltijden is die ik tot nu toe heb ontdekt. Ohja, en het kostte ook maar 6 euro voor 5 ruime porties. Nice!

Voor 5 porties heb je nodig:

Een sportief dagmenu

Afgelopen maandag ontving ik het beste nieuws wat ik in de afgelopen maanden heb mogen ontvangen. Van m'n fysiotherapeut notabene - en mijn fysio is helaas niet iemand die vaak goed nieuws heeft, niet voor mij althans. Maar deze keer wel! Ik kreeg namelijk groen licht om weer te mogen yoga'en en hardlopen!! Eindelijk! (!!!!!!!!!) Ik kon mijn oren niet geloven toen hij dat zei, maar hij meende het echt en ik mocht gelijk op de loopband. Nu zal ik heel eerlijk toegeven dat, hoewel het mijn laatste te behalen doel is om weer 10 minuten te kunnen hardlopen, ik eigenlijk een notoire hardloperhater ben. Hardlopen doe ik eigenlijk vooral 's ochtends vroeg in de winter als ik de avond ervoor te close ben geweest met een zak kruidnoten. Verder ben ik er echt niet mindful genoeg voor en ga ik me al snel vervelen tijdens het lopen.

Nou, dat is totaal niet hoe ik me voelde gedurende het magische moment dat ik maandag op de loopband stond. Ik koos de loopband die voor de spiegel stond en was zo blij als een kind, niet alleen door het lopen zelf maar ook om mijn benen dat weer te zien doen! Woah, mijn lijf werkt weer zoals het kan, zoals het moet, zoals ik het wil :D kost 7 maanden revalideren maar dan heb je ook wat!

Dus ik stond dinsdagavond gelijk in de sportschool voor een yogales en liep gisteren opnieuw hard bij de fysio. Al 3x 2 hele minuten ;-) Meestal train ik vroeg in de ochtend, zodat ik daarna lekker kan douchen en m'n dag kan starten. Nu kon de fysio alleen tussen de middag, dus de training vormde een break in m'n dag (letterlijk, want ik had 's ochtends 4 uur college en heb erna nog 4 uur gestudeerd).

En nou komt de clue van het verhaal: ik had zooooveel trek na de training! Ik geef de schuld aan het hardlopen - hoewel het er natuurlijk ook mee te maken heeft dat ik elke keer met meer gewicht squat enzo. Maar echt, voor mijn gevoel heb ik hele bomen verslonden gisteren.

Mijn eetpatroon was als volgt:

September Salad Challenge

Na een zeer intense zomer kan ik het wel gebruiken om weer wat gezonder te eten. Ik zal alle details besparen maar om een klein idee te geven: als je 6 weken lang niet kunt lopen, doet dat weinig goeds met je eetpatroon en je omvang. Hoewel mijn revalidatie zeer zeer zeer voorspoedig verloopt sinds ik weer mag lopen, is mijn omvang alleen nog maar gezelliger geworden nu ik afgelopen weekend vegan walhalla Berlijn bezocht met Melle.

Ik heb er daar helaas niet aan gedacht om overal foto's van te maken, maar heb er wel één van de beste bagel in de wereld:

de bbq tempeh zoete aardappel bagel van Goodies, de bistro in Veganz

Voor andere inspiratie verwijs ik graag door naar Vera's blogpost, zij heeft immers nog meer kunnen proberen in de hele week dat ze laatst in Berlijn was. Als ik 3 tips mag geven zeg ik: ga dineren bij Lucky Leek, brunchen bij Mio Matto en bagels eten bij Goodies. Oh en toch nog een tip: boek je hostel aan de Warschauerstrasse, dan zit je overal dichtbij. En een laatste tip: als je net als ik een tas vol eten meeneemt uit Berlijn omdat je alles zo lekker vindt, vergeet deze dan vooral niet mee te nemen uit de trein. Want als ie al bij de NS gebracht wordt door een eerlijke vinder (mijn tas helaas niet) dan mogen zij het eten niet bewaren en wordt dat direct weggegooid. Zonde!

Nou goed, ik ben dus veel eten verder en ben als gebruikelijk weer lekker geïnspireerd geraakt op vakantie. Voor de VeganMoFo heb ik me dit jaar niet opgegeven omdat ik de kans dat ik genoeg tijd had om de MoFo te volbrengen te laag inschatte. Toch ga ik toch een soort uitdaging aan deze september: de (zelfbedachte) salade challenge. Ik wil elke dag van de maand een salade eten. Dat mag meerdere keren hetzelfde zijn. Geïnspireerd door Oh She Glows (of eigenlijk door een vriendin die fan is van Oh She Glows, en me erover vertelde). 30 dagen lang elke dag iets gezonds eten: hoera! Het fijne van deze challenge is dat ie niet restrictief is, je mag er immers ook elke dag taart bij eten. Maar na het lezen van Roos Vonk's nieuwe boek 'Je bent wat je doet' ben ik ervan overtuigd dat louter het dagelijks consumeren van een gezonde salade al een prima zet in de goede richting geeft om mijn omvang wat minder gezellig te laten worden. En salades eten is natuurlijk helemaal geen straf met Salad Samurai bij de hand.

Andere inspiratie die ik heb opgedaan op vakantie:

** weer sporten! ik wil denk ik weer spinning gaan doen, hoewel dat ook inbegrepen zit bij de 2 x 1,5 uur die ik wekelijks bij de fysio doorbreng voor revalidatie. Overmorgen ga ik weer eens yoga proberen, buiten nog wel, in de Daktuin! Ik wil ook nog steeds een cursus rock 'n roll dans doen, maar dat is voorlopig helaas nog te belastend voor m'n knie**

** meer doen met couchsurfing! het is zo leuk om mensen van over de hele wereld te ontmoeten **

** nog een taal leren! na enig getwijfel is het Esperanto geworden. Mi volas lerni Esperanto. haha **

** nog zoveel mogelijk festivals te bezoeken komende weken! dat wordt een theaterfestival in Zwolle, uit feest in Utrecht, Appelpop in Tiel, en Oktoberfest in München :D **

En, last but not least, sinds kort heb ik de eer om de rol van teamcoördinator voor de VeganChallenge te vervullen. Dat wordt knallen voor weer een pracht editie in oktober! Heb jij iedereen in je omgeving al uitgedaagd om mee te doen? www.veganchallenge.nl

Kortom, het wordt weer een mooie septembermaand!

Dit was trouwens de salade waarmee ik m'n challenge begon, lekker makkelijk op het station gekocht:

En 's avonds at ik nog een groene salade met semi-zongedroogde tomaatjes (verdikkie die zijn zo lekker!) naast de vegan haggis die Melle voor me meenam uit Schotland - en ik kan je vertellen dat die haggis tegen al mijn verwachtingen in nog lekker was ook. Dus met 2 salades op 1 dag mag ik binnenkort misschien wel een dagje overslaan :p hihi. Morgen ontbijten met carrot cake salad, ik ben benieuwd!

Maar nu ga ik eerst een ijsje eten tegen de keelpijn. Tschüss!

Getest: Cigköftem

Op mijn vorige blogpost zeiden sommige mensen dat limoenyofu niet meer nieuw was. Voor mij was ie dat wel, dus scheef ik erover. Ik waarschuw vast: Cigköftem is ook niet nieuw, maar voor mij wel, dus blogpostwaardig! ;-)

Sommigen kennen het dus misschien al lang en anderen weten net als ik niet hoe je dit in vredesnaam moet uitspreken, of wat je ermee kan. Well: je spreekt het ongeveer uit als 'tsie kuftem'. Cigköftem is een internationale keten die vega köfte verkoopt, een van oorsprong Turks gerecht met vlees. Maar in de cigköfte zit bulgur, walnoot, tomaat en heerlijke kruiden. De keten heeft inmiddels vestigingen in veel landen. In Nederland zitten ze in alle grote steden, waar voor het gemak Eindhoven, Breda, Tilburg en Zaandam dan ook onder vallen.

Je kunt via thuisbezorgd bestellen of eten afhalen. Normaal hou ik niet zo van eten bestellen omdat je zo weinig value for money krijgt. Maar als je 6 weken thuis zit en geen boodschappen kunt doen - krukken maken je nog erger invalide dan een knie operatie en sich - ontkom je er bijna niet aan om af en toe iemand te betalen om voor je te koken ;-) Hoewel er natuurlijk veel lieve vrienden en vriendinnen me regelmatig uit de brand helpen met heerlijke maaltijden, wou ik nu mijn lief eens trakteren op iets lekker makkelijks omdat hij al zo druk is en ook nog zoveel voor mij zorgt. So fast food it was!

Het was een hele tas vol!

Getest: limoen-citroenyofu van Alpro

Hiep hoi, Alpro heeft een nieuwe smaak yofu geïntroduceerd! Super om te zien dat Alpro met steeds meer nieuwe producten op de markt komt. (Nog even en dan kun je hier ook gewoon amandel- en kokosyoghurt eten ;-))

Ik eet momenteel bijna elke ochtend yofu als ontbijt, omdat het zo lekker makkelijk is. Niet dat havermout nou zo moeilijk is, maar met krukken is vrijwel álles lastig! Ik was dan ook superblij toen mijn lief met deze nieuwe smaak thuiskwam. I loooove lime!

Getest: granenkoffie

Als ik het woord granenkoffie hoor, moest ik eigenlijk altijd giechelen. Ik kan weinig producten opnoemen die zo antroposofisch klinken. Des te ironischer is het dan ook dat ik het nu graag drink! Daar zit natuurlijk een verhaal achter.

Ik kwam voor het eerst met granenkoffie in aanraking bij Baklust (jeweetwel, die superlekkere veggie lunchroom in Den Haag). Het was mijn vaste lunchroom, zeker toen ik er nog om de hoek woonde bracht ik er een aanzienlijk deel van mijn salaris naartoe. Ik kende vrijwel alle gerechten op de kaart. Op een middag zat ik er met een vriendinnetje koffie/thee te leuten toen ons oog viel op de granenkoffie. OMG, het stond er echt op de kaart, terwijl Baklust helemaal geen geitenwollensokken imago heeft.

We besloten om het eens te proberen, immers wel zo makkelijk als je daar zelf geen hele pot voor hoeft te kopen, en bestelden een soja granenlatte (bekt niet zo lekker hè?). Dat viel dusdanig tegen, dat we het niet konden opdrinken. Het smaakte erg.. verbrand, wat niet heel gek is als je bedenkt dat granenkoffie bestaat uit gebrande granen. We vonden de koffie zo vies dat we er niet eens voor hoefden te betalen, dat was dan wel weer lief van Baklust.

Flashforward naar 2014. Zoals jullie vast wel weten hou ik van koffie, en koffie houdt van mij. Niet alleen is het dé manier om die soms absurd lange collegedagen te overleven, maar ik vind het ook gewoon oprecht ontzettend lekker. Er is weinig waar ik zo van kan genieten als 's ochtends een latte in de zon drinken, liefst met een kom havermout en de krant erbij. Er kleeft echter een groot nadeel aan koffie, en dan met name aan de cafeïne die erin zit. Hoe fijn en nuttig die boost kan zijn, zo killing kan het zijn als je dan een dag geen koffie drinkt. Ik heb het idee dat ik er gevoeliger voor ben dan anderen, dat kan ik natuurlijk niet zo goed beoordelen maar over het algemeen ben ik helaas verslavingsgevoelig aangelegd.

Met koffie komt het erop neer dat ik er iets te snel aan wen om 4 lattes per dag te drinken en als ik dat niet doe, of minder drink, ik snel hoofdpijn krijg. Nou is er sowieso weinig voor nodig om migraine te triggeren (zie m'n eerdere post over migraine), dus eigenlijk kan ik dit er niet bij hebben. En toch lukte het me niet om de koffie te laten staan (het was te nuttig in tentamentijd) en ik zie het ook niet zitten om een tweede koffiepot aan te schaffen om decafé koffie in te bewaren, wat sowieso lastig fair trade & bio te vinden is. Dus ik hield het vooralsnog bij gewone koffie.

Echter na m'n knie-operatie heb ik een paar dagen niks binnen kunnen houden. Toen ik weer gewoon trek had, was ik natuurlijk afgekickt van de cafeïne. En dat zonder hoofdpijn, dankzij alle pijnstillers voor m'n knie :D Een mooi moment om dat eens zo te houden, besloot ik. Hallo granenkoffie.

Kookboekrecensie: Salad Samurai

Mijn moeder was laatst op vakantie in de Verenigde Staten en smste of ze nog een boek voor me kon meenemen. Nou, stuurde ik terug, het nieuwste boek van Terry Hope Romero leek me wel wat! Terry kennen we van haar debuutkookboek Veganomicon met Isa Chandra Moskowitz, natuurlijk ook van hun heerlijke bakboekjes (zoals Vegan Cupcakes Take Over The World) en zelf schreef ze al Viva Vegan en Vegan Eats World. Vooral die laatste vind ik echt geweldig. Ik stond niet per se te springen om een boek vol salades, maar hee, dit was Terry, en op het NVV forum werd er enthousiast over geschreven.

Vervolgens bleek het niet zo makkelijk te zijn om aan dat boek te komen, want de boekwinkel had het niet op voorraad. Het moest besteld worden, zou er binnen 1 week zijn maarrrr, precies na een week zou mijn moeder alweer naar Nederland terugkomen én het was 4th of July in die week. Het verlossende mailtje van de boekhandel kwam maar niet, wat ertoe leidde dat ze onderweg naar het vliegveld voor de terugreis nog helemaal hebben omgereden naar de boekwinkel om te kijken of ie er toevallig toch niet was. Bleek dat ie er gewoon lag, maar ze hadden blijkbaar nogal moeite met een mail sturen naar een adres wat op .nl eindigt. Zucht... nou goed, eind goed al goed, 2 dagen later stond m'n moeder bij me op de stoep met dit kookboek!

Het was een echte verrassing, want al die tijd had ze mij niet meer laten horen of het gelukt was. Het is een supermooi boek met fijne lay-out. De recepten zijn verdeeld over de 4 seizoenen, ook heel fijn! De meeste salades staan in het zomerseizoen, maar ook in de winter kun je natuurlijk heerlijke stevige salades maken. Denk overigens niet dat je met dit boek 100 manieren aangereikt krijgt om tomaten met ijsbergsla en vinaigrette te mengen. Nee, dit zijn echt hongerstillende maaltijdsalades!

In totaal zijn er 55 salade recepten plus een heleboel dressings en toppings, waarbij je kunt denken aan gemarineerde tofu, hennep parmesan of gecoate noten. Tenslotte staan achterin nog enkele ontbijtrecepten. Het fijne aan dit boek is dat het allemaal heel gezonde ingrediënten gebruikt. Nou denk je misschien: ja, goh, het is dan ook een saladeboek. Maar het is wel een Amerikaans saladeboek ;-) en daar verdwijnt toch nogal eens wat suiker in dressings, of brood in je salades.. dat is dus niet het geval met dit boek. De meeste recepten zijn ook nog eens glutenvrij en de ingrediënten zijn over het algemeen niet moeilijk te vinden. Hurray!

Zodra ik het boek had doorgebladerd mailde ik vriendin Maria die de dag erna zou komen eten, of het haar wat leek om hier iets uit te maken. Zij was er ook heel enthousiast over en koos de Fiery Fruit & Quinoa Salad uit om mee te beginnen.

Foto vanaf de bank :)

Do it yourself: ijsthee

Met deze tropische temperaturen maak ik altijd graag ijsthee. Natuurlijk kun je ijsthee of frisdrank ook in de winkel kopen, maar niet alleen is zelfgemaakte ijsthee veel lekkerder, er zit ook niet zoveel troep (lees: suiker of kunstmatige zoetstoffen) in. En het goede nieuws is: het is superduper easy! Zo makkelijk dat ik hem zelfs nu kon maken.. nou, dan kan iedereen het toch? :-)

Zet een liter sterke thee, bijvoorbeeld van een mix waar munt en/of citroen in zit. Bij de biowinkel of de Tuinen vind je lekkere mixen. Ik had nog een heerlijke muntthee uit Slovenië van m'n reis vorig jaar. Giet de thee in een kan waarin het kan afkoelen en laat een tijdje op het aanrecht/bureau/ergens afkoelen, voordat het de koelkast in gaat (als je een liter kokend water in de koelkast zet is dat nogal een duur grapje namelijk).

Je kunt er nu alvast zoetmiddel in doen, een beetje is wel lekker, maar het is even zoeken hoeveel je precies wilt. Zelf gebruikte ik stevia klontjes - yep als in suikerklontjes van stevia - en daarvan zijn er ongeveer 3 nodig.

Als de ijsthee lauwwarm is geworden (na een uur of 2) pers je er een citroen of limoen boven uit en zet je hem in de koelkast om lekker koud te worden.

Serveer met ijsklontjes en smullen maar!

Vegan Month of Food 2014

*trompetgeroffel*

R
O
D
E

L
O
P
E
R

enz....

De Vegan MoFo komt er weer aan!! Hoewel het plan was om de VeganMoFo elk jaar een maand naar voren te halen, begreep ik dat dat organisatorisch niet ging lukken en daarom is er besloten om het dit jaar weer in september te organiseren.

Of ik ga meedoen weet ik nog niet zeker. Hoewel je als vegan blogger eigenlijk niet niet kan meedoen, is september altijd superhectisch met het opnieuw beginnen van het collegejaar enzo. On the other hand kan ik tegen die tijd als het goed is weer vrolijk rondstappen en bloggen over de wijde wereld.

Maar als ik dan mee doe, kom ik op het volgende punt... met welk thema?

Wat mij eigenlijk wel tof lijkt is om een kookboekenchallenge ervan te maken. Ik heb namelijk way too many cookbooks, zo erg dat er voor elk nieuw kookboek dat erin komt, een andere weg moet omdat het anders niet meer past in de kast. En toch kook ik er veel te weinig uit! Terwijl het juist zo kookskill-verruimend is. Er kleeft alleen één ontzettend groot nadeel aan zo een challenge, en dat is toch wel dat je dan vooral in foto's moet bloggen ipv in recepten. En jullie weten wat voor grondige hekel ik heb aan fotografie... dus dat wordt lastig.

Lize (vriendin & voedselfotografe voor de VeganChallenge) zag het wel al helemaal zitten, die had bedacht dat ik dan gewoon een maand lang bij haar eten kom koken. Zet zij het wel op de foto. Helaas woont ze daar toch net iets te ver voor.

Ik ben er dus nog niet over uit wat het wordt, en ga nog even flink het internet afspeuren voor inspiratie en andere dingen die me toch sterk doen overwegen om weer mee te MoFo'en dit jaar. Op de website van Vegan MoFo vind je een schat aan inspiratie, en er is zelfs een heel board voor op het forum van de Post Punk Kitchen.

Je kunt je tot 27 augustus aanmelden via dit formulier. Blog jij dit jaar mee?

Getest: Beluga ijsjes

Inmiddels zijn er 2,5 week voorbij van de 6 weken die ik met krukken moet 'lopen' (lees: thuis zitten) na m'n knie operatie. Elke dag gaat het een klein beetje beter en af en toe bel ik trots mijn moeder of vriend omdat ik weer een nieuwe mijlpaal heb bereikt - denk aan: 'omg, heb vanochtend weer even op een stoel gezeten!' of ik stuur een foto door van hoe ver ik mijn knie nu kan buigen, waarbij je je moet voorstellen dat elke graad buiging erbij gelijkstaat aan een klein feestje. Het gaat langzaam, maar het gaat tenminste vooruit!

Wat ik echter wel vind tegenvallen, en dat zeg ik niet om te zuurpruimen, maar dat is het weer. Natuurlijk gun ik iedereen een geweldige zomer, maar van mij had het nu wel iets koeler gemogen. Mijn kamer zit aan de zonkant en daar wordt het nu eenmaal snel heul erg warm. Niet zo prettig als je geen verkoeling kunt opzoeken. Gelukkig kan ik nu een klein stukje naar buiten, man, wat is het lekker om af en toe weer eens in de buitenwereld te komen ;-) Zo hebben we gisteravond buiten aan het water gegeten. Ondanks enig ongemak (want m'n bed geeft nou eenmaal de zachtste ondersteuning voor m'n knie) was het toch echt even genieten!

We aten goedgevulde Fry's hamburgers op Turks brood en daarbij een salade naar recept uit mijn nieuwe geliefde kookboek Salad Samurai, waarover ik later nog zal vertellen. Melle was zo lief om onderweg naar mij boodschappen mee te nemen en had daarbij Beluga ijsjes meegenomen. Kennen jullie die al?

Ik geloof dat ze inmiddels al zo'n 2 jaar in het schap bij Albert Heijn liggen, maar ik weet het niet helemaal zeker. Het zijn kokosijsje en ze komen in 2 smaken: chocola en tropical fruit. Ik leg de schuld bij mijn geslacht dat ik vooralsnog alleen nog maar de chocoladeversie had gekocht. Melle nam de tropical fruit mee. En toen dacht ik: heeee, hier moet ik eigenlijk eens over bloggen!

Zo vind je ze in de Albert Heijn (helaas niet bij andere winkels):

De choco coco ijsjes zijn per verpakt 6 à € 2,29, de tropical ijsjes zijn per 5 verpakt à 2,79. Alleen al voor de naam zou ik ze kopen, ik ben dol op beluga linzen en natuurlijk op de muziek van Club des Belugas. De Beluga van deze ijsjes is een restaurant in Maastricht.

De tropical ijsjes hebben een basis van kokos-banaanijs, met 3 vruchtensmaken er omheen (appel, ananas & passievrucht). Een ware smaakexplosie in je mond dus! Oja, deze verkoelende heerlijkheid is bovendien glutenvrij. Ze lijken een beetje op een twister:

Kun je gelijk uitproberen of het beter gaat dan vroeger! :D

Hoewel ik ze (nog) niet naast elkaar heb geproefd, kan ik geloof ik niet zeggen of één van de twee ijsjes mijn voorkeur verdient. Chocola is natuurlijk áltijd goed, maar die met tropische vruchten was eigenlijk wel heel erg verfrissend! Misschien is die het fijnst als het echt 30 graden is. Of misschien moet ik dit weekend iemand vragen om ze beide te kopen en kunnen we een smaakcontest doen. Ijsjes for the win!

Wat is jouw lievelingsijs deze zomer?

Over magnesium & migraine

Dit is mijn derde blogpost over specifieke voedingsstoffen. Eerder vond je hier al een entry over ijzer en over calcium, twee mineralen waar mensen zich soms zorgen over maken bij een plantaardig dieet. Dat komt volgens mij doordat wij allemaal geleerd hebben om slechts naar 1 product te kijken voor een bepaalde voedingsstof. Voor ijzer moest je vlees eten (en spinazie, maar dat bleek toch niet te kloppen) en voor calcium moesten we aan koemelk (en dat bleek al helemaal niet te kloppen).

Tegenwoordig is duidelijk dat er is niet één heilig voedingsmiddel is voor elk essentieel mineraal, vitamine of vetzuur. Voedingsmiddelen zijn complementair. Als je een groene smoothie maakt, neem je door de vitamine C die het fruit toevoegt het ijzer uit de bladgroente bijvoorbeeld zes keer beter op. Gezond eten komt eigenlijk neer op de simpele quote van Michael Pollan:

Sinds ik mij daarvan bewust ben probeer ik dan ook om gewoon zoveel mogelijk whole foods te eten. Lekker veel groenten en fruit, noten en peulvruchten. Maar hee, ik ben geen heilige en ik ben wel heel dol op chocola en taartjes. Vooral als ik druk ben, maar zeker nu ik al maanden op de bank zit met mijn beschadigde knie, lukt het niet om zoveel tijd en energie te steken in het constant groenten & fruit halen en in de keuken staan voor gezond eten. Het is eigenlijk heel jammer dat het gewoonweg makkelijker, sneller & goedkoper is om junkfood te eten, dan vers eten. Maar hee, de markt groeit vast langzaam mee met de toenemende vraag naar écht eten in plaats van maagvulling.

Ondanks dit pleidooi voor whole foods, wou ik nu toch één mineraal uitlichten waar ik de laatste tijd dan toch op focus. Ik heb het over magnesium. Nu zul je je misschien afvragen waarom, want als vegan moet je je toch juist zorgen maken om je eiwitten en je calcium enzo? Welnu, tenzij je dus patat-en-pannenkoekenvegan bent hoeft dat dus niet. De reden dat ik mij de laatste tijd heb verdiept in magnesium, is omdat ik vreselijk geteisterd werd door migraine aanvallen.

Schijnbaar is niet iedereen bekend met migraine, dus even een beknopte toelichting: een migraine aanval houdt - voor mij - in dat ik op een random plek ineens heel erg last heb van vervelende geuren, die er op zich altijd wel zijn (denk: uitlaatgassen en sigarettenrook) maar ineens doen ze pijn aan mijn hoofd als ik ze ruik. Soms kan ik ook subtielere geuren, zoals wasmiddel of mijn eigen lichaamsgeur, niet meer verdragen. Naast spontane onverdraagbaarheid van geuren gaat mijn zicht raar doen, ik zie vlekken voor mijn ogen. Vermoedelijk alsof er iets in je lenzen zit (maar ik draag geen lenzen, dus weet het niet zeker). Licht gaat flikkeren en wordt heel vervelend. Ik krijg een soort dof gevoel in mijn hoofd en word misselijk. Ik kan niks meer hebben en wil maar één ding: naar huis, in het donker in bed liggen en heel veel suikerrijk voedsel eten en koffie drinken. Dat is in het begin van de aanval, later wordt de misselijkheid zo erg dat ik niks meer kan eten of drinken. Met een beetje geluk is de migraine na een nacht slapen over, maar niet altijd, en soms is de migraine zo erg dat ik niet eens kán slapen.

Sommige mensen denken dat migraine een teken van je lichaam is dat je rustiger aan moet doen. Dat zeggen echter alleen maar mensen die nooit migraine hebben gehad en niet weten hoe het is om > 4 dagen in een week zo opgesloten te zitten in je eigen lichaam, soms juist precies als je iets leuks wou doen, bijvoorbeeld met die ene vriendin die je al maanden niet hebt gezien. Kun je weer eens afbellen. Of een aanval komt precies als je moet blokken voor een tentamen. Of als je de hele middag in het ziekenhuis moet zitten wachten. Etc etc.

Migraine is gewoon kut, en het is niet nodig om het te hebben  - volgens mij doen de meeste mensen het prima zonder. Rust nemen kun je ook zonder migraine, sterker nog, echt rust heb je niet als je in een migraine aanval zit. Vandaar dat ik vrij veel geprobeerd heb in de hoop deze aanvallen te verminderen. Uiteraard heb ik migraine medicatie gekregen van de huisarts, maar erg serieus worden mijn klachten niet genomen en ik ben ook liever iemand die preventief werkt dan aan symptoombestrijding doet. Dus hield ik een migrainedagboek bij, ik nam altijd een zonnebril mee, ik probeerde aangepaste yoga te doen (zonder kniebuigingen), ik stapte over op hormoonvrije anticonceptie en probeerde een migrainedieet.

Dat was een erg streng dieet wat ik ongeveer 2 weken voor 80% volhield, terwijl ik nog steeds bijna alle dagen migraine had, dus toen stopte ik er maar weer mee. De richtlijnen kwamen van de PCRM en hielden eigenlijk in dat ik alleen nog rijst en groente mocht eten. En sommige fruitsoorten, maar geen banaan, appel en citrusfruit. Peulvruchten en havermout waren wellicht ook veilig, op de rode lijst stonden tomaat, olijven, gefermenteerde producten, koffie, chocola, suiker, tarwe, MSG, nitriet-E-nummers. Ik raad het je af, tenzij het voor jou wel werkt natuurlijk.

Een zogenaamde migraine-food-bingo... maar of het klopt?

Daarna ben ik meer gaan focussen op magnesium. Dit mineraal zou goed zijn bij/tegen migraine. Ik weet niet of dat nou de beslissende factor is, maar sinds ik 2x per dag een magnesiumtablet slik heb ik daadwerkelijk veel minder migraine. (Maar het kan ook door andere factoren komen, dat is het lastige aan migraine. Er zijn zo veel verschillende triggers!) Naast de tabletten probeer ik zoveel mogelijk magnesiumrijk voedsel te eten. En wat is dat dan precies?

De meningen zijn hierover verdeeld, en het was best een klus om het uit te zoeken. Het goede nieuws is dat koffie en chocola veel magnesium bevatten. Dat verklaart misschien ook waarom ik hier zo'n trek in heb als migraine net opkomt! Overigens werd vroeger vaak gedacht dat deze twee ook triggers zouden zijn voor migraine, maar het zou kunnen dat deze conclusie is getrokken juist doordat mensen voorafgaand aan een migraine aanval trek krijgen in chocola en koffie. En dat kan juist weer komen doordat ze mogelijk er tegen helpen... je ziet, voedingswetenschap & geneeskunde zijn een ingewikkelde tak van sport.

Nou goed, om een lang verhaal af te ronden, hier een lijstje met magnesiumrijke producten, dat gelijk aantoont dat het loont om veel whole foods te eten:

• groene bladgroenten: spinazie, snijbiet, boerenkool
• maar ook: okra, artisjokhart
• zeewier! alle soorten en maten
• zaden & pitten: vooral hennep-, lijn- en sesamzaad, pompoenpitten
• noten: vooral paranoten. en amandelen, cashewnoten, pinda's
• peulvruchten: sojabonen (vooral tofu!), witte bonen, black-eyed peas, kidney, etc
• volle granen: rijst, quinoa, gierst, bulgur, havermout
• pure/rauw chocola & (rauw) cacaopoeder
• koffie
• avocado
• bananen
• melasse

Ik ben nog een beetje zoekende naar lekkere recepten om hiermee te maken, maar je kunt denken naast groene smoothies denken aan een ontbijt als mijn favoriete choco-pindakaashavermout, wat ik sinds ik dit weet ongegeneerd meerdere dagen per week maak. Scrambled tofu met leafy greens is dus ook een goede, net als hummus en rijstwafels met pompoenpitpasta. Vergeet ook niet je dagelijkse 2 paranoten (voor je seleen ook goed!). Ik wil meer experimenteren met cashewnoten nu ik weet dat ze zo goed voor me zijn. Ik zag ze altijd meer als roomvervanger, maar cashewfondue is blijkbaar ook nog heel gezond. Mijn recept voor tiramisu is blijkbaar ook erg goed tegen migraine aangezien het cashewnoten, koffie, chocola én soja bevat ;-) woohoo! Binnenkort eens experimenteren met meer (en gezondere! hihi) cashewrecepten. En sushi is dus ook nog een stuk gezonder dan ik dacht, lekkerrrr!

Overigens, vitamine B2 zou mogelijk ook goed helpen bij migraine. Hier is nog minder over bekend dan momenteel over magnesium bekend is. Vitamine B2 vind je voornamelijk in amandelen, paddenstoelen, sesamzaad en groente bladgroente (ook tarwegras).


Heb jij ook last van migraine? Wat helpt jou goed? Wat maak jij graag met zeewier? Of met een ander ingrediënt uit het lijstje? Ik ben heel benieuwd!

De Kleinste Ijsfabriek

Sinds een tijdje eet ik ijs. Dat heb ik moeten leren, want vroeger hield ik er echt niet van - alleen van waterijsjes eigenlijk. Tot ik Grunschnabel ijs ontdekte. En rice magnums. En bij onze oosterburen zelfs rice cornetto's. Als goed voornemen had ik voor 2013 om alle smaken Grunschnabel uit te proberen. Mijn favoriet bleek in de zomer basilicum-limoen en in de winter appel-amandel (vooral bij stoofpeertjes doet ie het goed!).

Goed, nu geniet ik dus af en toe van ijs. In Utrecht kun je op een paar plekken wel Grunschnabel ijs kopen, maar daar ben je dan natuurlijk nooit in de buurt als je er trek in hebt. En momenteel fiets ik er helaas niet zo maar ff heen. Dan kan je naar de buurtsuper waar ze de immer-gut-festini peren ijsjes hebben. En soms ook soja ijs, maar dat vind ik meer voor echt hoge nood. En dat heb ik zelf nou dus niet zo vaak als het op ijs aankomt.

Je kan het altijd bij een ijssalon proberen, als je geluk hebt en een echte (Italiaanse) ijssalon treft weten ze wat sorbetijs is en kunnen ze je vertellen welke smaken dat zijn. Vaak moet je dan echter nog ff navragen of ze echt wel zeker weten dat er geen koemelk in verwerkt is.

Hier in het centrum van Utrecht hoeft dat niet: bij Schep! - de kleinste ijsfabriek wordt het ijs voor je neus bereid en staan er duidelijke bordjes bij die je vertellen wat er in het ijs zit, of beter gezegd: wat er niet in zit. Zo weet je zeker dat je ijs geen koemelk bevat. Of geen gluten, if that's your thing.

Wortel-walnootsalade

Wie vorig jaar tijdens de VeganMofo/BudgetChallenge al mee las, kan zich waarschijnlijk nog wel herinneren dat het gezond eten was wat ik het meest miste toen ik een maand lang van 2 euro per dag at. Want goedkoop eten bestaat nou eenmaal vooral uit bewerkte tarwe (lees: bloem), suiker en zonnebloemolie. Oh, en wildgeplukt fruit. Maar nu ik door mijn eind-van-de-maandsyndroom de koelkast aan het leegeten ben, kom ik op inventieve ideeën. Zoals rabarber door de havermout, wat tevens een goede manier om de jam op te maken bleek te zijn.

Tijdens studiedag #351 had ik echter ineens zo'n ontzettende zin in iets hartigs. Lees: ik wou chips met heul veul smaakversterker eten (die zijn immers het lekkerst :D). Al was het maar omdat dat geld zou kosten, heb ik me ingehouden en van louter (koel)kastingrediënten een salade in elkaar geflanst. Supersimpel, goedkoop en vast beter voor je brein dan chips. Hoewel ik niet uitsluit dat dat later alsnog in huis komt.

BTW: deze salade kost slechts 75 cent per portie. Past dus nog best in zo'n 2-euro-per-dag budget als je een budgetontbijt à 20 cent kiest en 's avonds de immer goedkope spinazie-polentataart maakt à 50 cent. Woohoo! Ik krijg bijna weer zin om weer een budgetchallenge te doen (ware het niet dat ik zo moe werd van al het rekenen :p).

Voor 4 porties heb je nodig:

Food Trek @ Utrecht

Vorig weekend was ik op het festival Food Trek. Het lijkt alweer eeuwen geleden, maar nu ik eraan terugdenk, en aan die bezoekjes aan Sunshine waar ik vorige keer over schreef, heb ik wel wat beter inzicht in waarom ik nu platzak ben. Ik heb namelijk, zoals dat bij mij meestal gaat, mijn geld uitgegeven aan eten :D

Voor wie het niet kent, Food Trek is een festival van rollende (mobiele) keukens. Het was een week eerder in Amsterdam, daar was het schijnbaar veel groter, maar hier in Utrecht hoefden we niets te missen, althans, niet alles. Het hele pinksterweekend kon je op de Lucas Bolwerk niet alleen genieten van bijzonder eten, maar ook van heerlijk weer: het was maar liefst 30 graden! Hiep hoi, dat echte festivalgevoel.

Ethiopisch eten & bananenbier uit een kokosnoot bij Sunshine

Er is geen betere manier van soggen dan bloggen - al is het maar omdat het rijmt - dus, daar ben ik weer :D nee hoor, het is eigenlijk even een fijne afleiding, ik zit alweer 6 uur te stampen dus nu eeeven iets anders dan al die psychologische begrippen en theorieën die toch al lang weer achterhaald zijn!

Sinds ik van de vega hoofdstad van Nederland verhuisde naar Utrecht, is het wat harder zoeken naar leuke eettentjes. Op zich geen ramp, zoveel ruimte voor de dure Nederlandse horeca zit er niet in een studentenbudget, maar soms is het toch wel leuk om buiten de deur te eten, zoals toen mijn lief en ik 2 maanden samen waren. Of toen een Haags vriendinnetje laatst naar Utrecht kwam. Nou ja, eigenlijk zijn er genoeg excuses te bedenken om uit eten te gaan, alleen is het vaak wel zo dat het eten toch veel lekkerder is als ik zelf kook. In het geval van het Ethiopische restaurant Sunshine was dat duidelijk niet zo... dat was veel lekkerder dan wanneer ik zelf een poging tot Ethiopisch koken doe!

Ik was op het idee gekomen om daar te gaan eten omdat we op een bierproeffestival Mongozo bier hadden geproefd. Mongozo maakt fair trade bieren, maar niet zomaar bier: nee, heel bijzondere smaken, zoals banaan, mango en kokosbier. Bovendien hebben ze sindskort een glutenvrije pils. Nadat ik op dat bierfestival had genoten van dit bijzondere bier, vond ik het hoogtijd om restaurant Sunshine eens uit te proberen, waar ze Mongozo schenken.

Pasta très verde

Dit is ongetwijfeld de gezondste eind-van-de-maand-maaltijd die ik ooit heb gemaakt: er zitten maar liefst 5 groene ingrediënten in, waarvan er 2 officieel classificeren als groente, en avocado, basilicum en olijf toch ook te boek staan als gezond. Het eind van de maand slaat hier in alle hevigheid toe, en dan was ik ook nog zo slim om mijn laatste 50 euro uit te geven aan een cadeautje wat ik te leuk vond om niet te kopen. Nu is het dus de (koel)kast leegeten tot het DUO schip weer langskomt. Of tot het geld terugkomt wat ik moest voorschieten aan de NS omdat zij mijn kortingsabonnement niet zoals beloofd hebben stopgezet toen ik het weekendvrij abonnement nam, en dat schijnbaar pas konden doen als ik hen geld voorschoot. Of tot ik mijn borggeld van Coolblue terugkrijg omdat ik eindelijk mijn leenlaptop kon retourneren, welke ik moest gebruiken in de 3 maanden dat zij erover deden om mijn nieuwe laptop *niet* te repareren. Echt hoor, beide zijn absoluut geen fijne/klantvriendelijke partijen om zaken mee te doen, maar in het geval van de trein heb je helaas niet zoveel keus. Wat laptops betreft gelukkig wel, en ik hoop dan ook dat ik met mijn nieuwenieuwe laptop - die ik uiteraard niet bij de blauwe zaak kocht, dat nooit meer! - nog lang en gelukkig mag leven. Want leven zonder laptop anno 2014 terwijl je aan huis gekluisterd zit door een kapotte knie is echt heel zwaar. Brigitte Kaandorp-zwaar.

Anyway, in afwachting van al die rijkdom was ik dus mijn kastjes aan het afspeuren op zoek naar wat ik zoal gehamsterd had en wat goed zou passen bij de bijna geheel gele broccoli in mijn koelkast, die ik het niet meer kon aandoen om de hoofdrol te spelen in een gerecht. Meestal maak ik soep van broccoli, zeker van bijna gele gevallen, maar ik had in de afgelopen week al een pan bloemkoolsoep leeggegeten en m'n hoofd stond er niet naar om weer een soortgelijke soep te eten. Ik ontdekte een weeshuisvoorraad aan spaghetti en een zakje TVP achter in de kast die, als het had gekund, zeker al helemaal verschrompeld zou zijn, zo lang stond het er al. Voor mensen die (nog steeds niet?) weten wat TVP is, dit is een low budget sojaproduct, ook wel armeluisgehakt, studentenschnitzel of sojabrokken genaamd, waarbij dat laatste dusdanige hondenvoerassociaties oproept dat ik het maar gewoon hou op TVP. Het komt in alle soorten en maten en je maakt er dus prima gehakt van (ha). Of saté, als je TVP groot genoeg is en je de juiste marinade hebt. Het mooie is, dat je er eigenlijk alles wel van kan maken, het ligt er maar aan hoe je het kruidt.

Nu heb ik lang genoeg gesogt en ga ik fijn weer verder leren - volgende week 3 tentamens over in totaal > 1500 pagina's stof... gelukkig hoef ik nu ik deze pasta heb gemaakt de komende 3 dagen niet meer te koken. (moet ik weer een ander excuus om te soggen zoeken!) Laat je weten hoe je dit gerecht vond? :-)

Voor 4 porties heb je nodig:

Krachtvoer: roze rabarberhavermout

Dit jaar is er weinig wat mij weerhoudt van mijn havermoutcraving in de ochtend. Al is het 30 graden, heb eigenlijk alles in huis gehaald voor scrambled tofu/green smoothie/vul maar in, al heb ik een kater, al heb ik haast: ik heb nog steeds elke ochtend zin om havermout te maken. Het heeft vast iets te maken met alle vele soorten havermout die ik inmiddels heb ontdekt door de recepten voor de VeganChallenge te ontwikkelen - voor elke soort craving kun je wel yummy havermoutvariant bereiden!

Bij mijn moeder ontdekte ik laatst dat zij rabarber altijd kookt met kaneel. Dat was eigenlijk best een lekker toetje. Zo kwam ik op het idee om eens rabarberhavermout te maken, want kaneel en havermout zijn toch eigenlijk wel BFF. Nou ben ik mij ervan bewust dat mijn vorige post ook een rabarberrecept was, maar hee, die kilo rabarber moet toch op ;-) Bovendien is er no such thing as too much rhubarb, het is een supergezonde groente. Tenzij je er superveel suiker bij doet natuurlijk.

Deze havermout heb je in no time op tafel staan, en toch smaakt ie heel bijzonder. Voor extra brain food deed ik er nog wat walnoten door. Zo kun je een hele ochtend (en langer!) studeren op dit powerontbijt.

Je hebt nodig:

Rabarber-aardbeiencrumble

Voor dit recept heb ik zoveel leuke intro's te bedenken, dat ik alleen daar al een blogpost aan kan wijden. Zo kan ik uitgebreid vertellen over wat een ramp het was om de rabarber-aardbeientaart die ik voor de VeganChallenge ontwikkelde, te finetunen. Achterlijk veel varianten zijn in de prullenbak beland door vele toegewijde testers.

Een tweede optie is om te vertellen over hoe ik met een vriendin meereed om bij haar aardbeien-rabarbercrumble te maken, want ik had nog aardbeien en rabarber in de koelkast. Kwamen we er pas ver op de A2 achter dat we de rabarber bij mij hadden vergeten :')

(Nu kan ik ook nog uitweiden over het feit dat mijn vriend me altijd corrigeert als ik zeg dat ik iets héb vergeten. Volgens hem moet ik 'ben' gebruiken. Maar hee, iemand die 'geen eens' zegt kun je moeilijk serieus nemen als het op taal aankomt toch? ;-))

Ten slotte kan ik nog vertellen over de reden dat deze crumble zo supergezond is. Zoals ik eerder al schreef beweeg ik momenteel nog minder dan mijn katten, vanwege een scheur in mijn meniscus. Deze aandoening, ook wel voetbalknie genoemd, komt overigens zo weinig voor bij vrouwen dat ik in de wachtkamer vaak word opgehaald als zijnde 'meneer Kok?'. Anyway, na flink wat pijn, veel aanhouden en een heuleboel geregel is er een operatie gepland: 30 juni is de grote dag. Ik heb dus nog 3 weken om zo fit mogelijk te worden (wat best lastig is, want de meeste oefeningen die de fysio voorstelde blijken helaas geen optie) en ik probeer daarbij ook zo gezond mogelijk te eten. Alles om de verwachte revalidatietijd van 6 weken te verkorten.

Gelukkig hebben we een fijne hoge kruk in de keuken, die het koken-voor-gehandicapten wat makkelijker maakt. En ik had dus die vergeten rabarber die lag te verpieteren in de koelkast. Ik besloot om er iets gezonds lekkers mee te maken. Deze crumble bevat zoveel whole foods dat ie serieus bijna wholy is, ware het niet dat die grap veel te flauw is, en hij is ook nog gluten- en suikervrij. Eigenlijk kan iedereen hem dus wel eten! Zelfs mijn huisgenootje die het FODMAP dieet volgt. Alleen mijn zusje dan weer niet want tsja - die is dan weer allergisch voor aardbeien. Ach ja, volgens mij is rabarber toch te eng voor haar.

Oh, een laatste woord:  'stevia naar smaak' is omdat de puurheid van steviapoeder nogal kan verschillen. Ik gebruik zelf een soort kristalstevia dat vooral veel vulmiddel bevat, en neem daarvan 3 eetlepels door zowel de rabarber als door de kruimellaag. Maar met pure stevia moet je zeker minder nemen. En het ligt natuurlijk ook aan je eigen zoetvoorkeur.

Comeback Catalaanse Cauliflower Couscous

HALLO!

Ja, ik leef nog :-) Dat lijkt misschien erg vanzelfsprekend, maar het is eigenlijk een klein wonder. Trouwe twittervolgers weten natuurlijk waar ik het over heb: ik had een soort ongeluksmaand in maart waardoor ik een gekneusd oog en een gekneusde knie had. Dat laatste ging maar niet over (oog gelukkig wel!); ik zit al 2 maanden thuis, maar dat blijkt te komen door een scheur in mijn meniscus. Gelukkig is daar wat aan te doen, ik ben me nu mentaal aan het voorbereiden op de operatie (binnenkort meniscus-afscheidsfeestje!) en ik doe 1,5 uur per dag fysio oefeningen om te revalideren.

Nou lijkt het misschien best relaxed als je even wat rustiger aan moet doen, maar na 2 maanden komt het m'n neus uit. Van het bezige bijtje dat ik was ben ik verveelde vogel geworden, of saaie struisvogel if you wish. Want bijna alles wat ik graag deed, dat gaat niet als je niet lopen/staan. Werken bij DopHert: no way. Yoga: you wish. Koken: nope. Boodschappen doen: gaat niet als je in elke hand een kruk hebt. Een stuk fietsen: hahaha. Met iemand afspreken: alleen als diegene bij een bushalte van bus 28 woont. En dan denk je: je hebt krukken dus je kan weer lopen, maar dat valt zwaar tegen, want mijn handen en polsen gingen daarna ook stuk van de pijn. Kortom: ik ben professioneel neuspeuteraar geworden in de afgelopen weken, maar met een beetje geluk ben ik binnenkort van de klachten af.

Inmiddels gaat het wel iets beter en kan ik weer boodschappen doen bij de buurtwinkel hier om de hoek. Hoera! Ik keek er erg naar uit om weer zelf te kiezen wat ik wou eten, en koken is ook iets wat ik wel gemist heb. De laatste tijd heb ik een dieet uitgeprobeerd wat migraine zou moeten voorkomen. Dat velt me recent namelijk zo'n  4/5 dagen in de week, erg vermoeiend (maar op zich een extra stok achter de deur om je thuis te vervelen ;-)). Het was een streng dieet van de PCRM met als toegestaan voer voornamelijk rijst, groenten en gember. Niet toegestaan: koffie, thee, cola, alcohol, chocola, suiker, tarwe, MSG, gefermenteerde producten (tempeh, sojasaus, augurk), olijven, tomaten, ui, avocado, maïs, noten, pinda's, citrusfruit, banaan en appel.

Uiteraard werd ik daar erg gelukkig van (not) en bij gebrek aan werkzaamheid heb ik het inmiddels dan ook maar weer opgegeven en me overgegeven aan de medische wetenschap wat migraine betreft. Medicatie blijkt toch een stuk effectiever. Toch was het wel even een boost om gezonder te eten, en dat hou ik zeker nog even vol. Want je kunt je wel voorstellen hoe de kilo's als een zwaan-kleef-aan blijven plakken als je geen poot kunt verzetten.

Je kunt je bijna niet voorstellen hoe heerlijk het is om weer te koken :-) eindelijk weer eens bezig zijn met iets wat me blij maakt: experimenteren in de keuken! Zo happy, dat ik besloot om er een blogpost aan te wijden. Dus vandaar, na de lange radiostilte hier weer eens een recept. Het is bijna geheel migrainedieet-proof, in elk geval heel gezond. Een soort twist op de eerdere topper bloemkool tabbouleh, maar dan met een Spaans tintje. Of eigenlijk: Catalaans. Het is binnen 20 minuten klaar als je een keukenmachine hebt, maar je kunt bloemkool ook met de hand raspen (zo deed ik dat ook voor die tabbouleh, destijds had ik mijn keukenmachien nog niet). Ohja en, het is echt voor heul veul diëten geschikt: zelfs mijn zusje zou dit kunnen eten (maar waarschijnlijk zou ze dat niet willen, veel te gezond! ;-)). On a budget? Neem dan gewone couscous ipv bloemkool.

Het is alweer maart!

Trouwe volgers zullen gemerkt hebben dat ik de hele maand februari niet heb geblogd. Bij deze dus een update!

De belangrijkste reden voor de radiostilte was natuurlijk het sneuvelen van mijn laptop. Ik ben sinds het tweede semester is begonnen megadruk, zo erg dat het er zelfs toe leidde dat ik me heb verslapen. Ik ben een ochtendmens en kan me niet herinneren dat dit eerder is gebeurd. Anyway, op die bewuste dag (14 februari notabene) moest ik mijn laptop mee naar college nemen, en doordat ik te laat was propte ik ook snel een thermomok koffie in m'n tas.

Dat werd dus de meest rampzalige valentijnsdag die ik me kan herinneren. Mijn laptop verdronk in de koffie die uit de mok was gelekt en ondanks zorgvuldig droogmaken en veel geduld bleek ie later toch echt aan ernstig geheugenverlies te lijden. Hij kon nog wel aan maar wist zich niks meer te herinneren van wat ie dan verder moest doen. Dat bleek later te liggen aan het sneuvelen van de harddisk. Aan de laptop was voor minder geld dan een nieuwe zou kosten niks meer te repareren, aldus Mijn Oom De Expert.

Anyways, daardoor was ik genoodzaakt om op de universiteitscomputers te werken. Inplannen wanneer je welk werk gaat doen, continue USB sticks meeslepen en deze vooral niet kwijtraken, en zeker ook veel onbegrip van de omgeving (hoe bedoel je, je kon dat niet printen? ik heb het toch gisteravond gemaild? ja hallooo... ik ging om 18:00 naar huis!).

Mijn relatie met koffie is wel weer goedgekomen.... :)

En sinds gisteren heb ik - mede dankzij lieve familie - een nieuwe laptop. Dat is fijn zeg! Nu kan ik weer werken wanneer ik dat wil. Brengt natuurlijk meteen risico's met zich mee, want het was eerlijk gezegd ook best wel rustgevend om 's avonds thuis écht tot rust te komen! Nu is dat weer eigen verantwoordelijkheid.

Om te voorkomen dat zoiets weer gebeurt heb ik natuurlijk actie ondernomen, zoals het weggooien van de betreffende thermomok, het verzekeren van mijn nieuwe laptop, alsmede het verminderen van de hoeveelheid werk die op mijn bordje ligt. Dat laatste is echt een lastige, want ik wil alles en ik wil het graag, maar ik was echt opgebrand toen het ongelukje gebeurde. Om die reden heb ik besloten om te stoppen als receptontwikkelaar bij de VeganChallenge.

Hoewel ik het heel erg leuk vond om te doen, heb ik er de laatste tijd de creativiteit en het geduld niet meer voor. Zoals je ook aan mijn blog merkt kook ik weinig nieuws. Ik eet vooral makkelijk en snel tussen alle bedrijven door. Ik vond het wel een moeilijke keuze om met dit (vrijwilligers)werk te stoppen - de VeganChallenge is toch een beetje m'n kindje - maar ik moet nu eenmaal meer betaald werk doen momenteel. Laptops liggen immers niet voor het oprapen. (Hoewel ik het moederbord van mijn oude laptop wel in een plantenpot heb gestopt met wat aarde, misschien groeit er nog wat leuks uit.) Gelukkig heb ik een heel leuke vegan job bij DopHert, 's Nederlands eerste vegan lunchroom!

Er is dus een vacature bij de VeganChallenge. Er snuffelen hier vast wel eens wat mensen rond die dat zien zitten :-) Wie wil er nou niet in een gezellig team al kokend de wereld verbeteren?

De komende tijd ga ik me vooral focussen op m'n studie, die toch meer tijd kost dan ik verwacht (en misschien gehoopt) had, op mijn bijbaan en op het afronden van de Future Food Academy (we hebben een supertof project opgezet, Tofunize It, waarvoor we afgelopen zondag de eerste opnames hadden. De website is nog niet af, maar je kunt het vast via facebook in de gaten houden!). Tevens ben ik vloeiend Duits aan het leren voor een stage in Berlijn, probeer ik rustiger en soepeler te worden door yoga en ik zie af en toe ook graag nog vriendinnen... Laatst heb ik zelfs een leuke jongen ontmoet en laten schieten omdat ik echt geen mogelijkheid zag om voor daten tijd vrij te maken. Je snapt, het is een beetje druk ;-)

Deze blog past dan ook niet meer zo in hoe mijn leven nu is ingericht. Want geef toe, wie is er nou in geïnteresseerd dat ik 5 dagen achter elkaar ontbijt met dezelfde pap, lunch met roggebrood en dineer met iets vegan kant-en-klaars? Bovendien begon ik deze blog in een tijd waarin er nog geen enkele Nederlandstalige vegan blog was. Ik wou dat gat graag opvullen en hoopte dat er meer zouden volgen, zodat Nederland ook kon zien hoe makkelijk & lekker het is om plantaardig te eten. Dat is zeker gelukt! Inmiddels zijn er veel Nederlandstalige blogs bijgekomen, waarvan de meeste auteurs ook nog eens van fotografie houden en dus prachtige foto's erbij plaatsen. Woohoo!

Toegegeven, het speelt ook mee dat bloggen niet meer is wat het is geweest. Waar vroeger gerust 10 mensen enthousiast een reactie achterlieten als ik een post had gepubliceerd, is het nu vaak gezever en gezanik wat de klok op facebook slaat. Die wil het zonder suiker/gluten/tarwe/soja/banaan/pindakaas/<vulmaarin>, die wil het zonder ingrediënten die met een a beginnen, zus wil alleen maar producten met een paars label met gouden letters gebruiken en zo koopt eigenlijk alleen maar producten die zijn geproduceerd door kleine kaboutertjes op de noordpool die ondertussen elke minuut 10 handstanden maakten. Er zijn zo ontzettend veel negatieve comments... En ik ben misschien biased, want ik vind natuurlijk alles wat ik schrijf leuk, maar ik hoor ook van anderen terug dat het hen opvalt hoe veel mensen eigenlijk zeuren. Dus ik mag met recht zeggen dat ik dat zat ben.

Ik wil niet per se een einde breien aan deze blog. Er komt vast een moment dat ik weer eens zin heb om wat te schrijven. Maar het moet geen moeten worden natuurlijk (pun intended ;-)). Wat ik nu van plan ben, weet ik eigenlijk niet. De recepten zijn natuurlijk nog prima bruikbaar! Maar ik vind het best zonde om nog maandelijks te betalen voor de hosting, als ik er toch niet zoveel mee doe. Dus mogelijk verandert de url binnenkort.

erwtensoep by Lize Jansen

We zien wel! Nu ga ik snel een kom erwtensoep uit de vriezer eten, voordat het écht lente is en niet meer mag. Tschüss!