Getest: Garden of Life eiwitshake (raw!)

Nog altijd train ik 2 maal per week bij de fysio ter revalidatie van mijn knie-operatie (van 30 juni). Dat duurt lang, maar dan heb je ook wat: waar een afspraak met de fysiotherapeut in het begin nog een kwestie van opnieuw leren lopen zonder krukken en simpele spieroefeningen was, squat ik nu zo 50 kilo de lucht in en zelfs met mijn geopereerde leg press ik nu zo 75 kg weg. En dat dan 4x15 keer :D Het voelt super goed om steeds weer het aantal kilo's op te hogen en te merken dat mijn lichaam steeds meer kan. Zonder de begeleiding van en de afspraken met de fysiotherapeut had ik zo'n trainingsschema al lang opgegeven, dus zo'n invaliderende operatie blijkt voor mij de ideale manier om in shape te komen ;-)

Twee dagen in de week begin ik de dag om 8:30 met deze twee uur durende kracht- en conditietraining. Het is dan ook niet gek dat ik op die dagen een stuk meer trek dan anders heb, zoals ik in eerdere posts al schreef. In mijn zoektocht naar een gezonde manier om dit op te lossen was ik nieuwsgierig naar eiwitshakes. Hoewel ik me nooit zorgen maak om eiwitinname (protein is everywhere) is het toch wel een beetje een standaard associatie met krachttraining. Dus ik ging op zoek naar een goede vegan eiwitshake om te experimenteren wat dit met mijn hongergevoel zou doen.

Omdat ik liever geen geïsoleerde soja eiwitten consumeer zocht ik naar alternatieven. Er zijn veel verschillende bronnen van plantaardig eiwitpoeder; ik deed bijvoorbeeld al regelmatig erwtenproteïne door m'n groene smoothies. Nu wou ik iets dat lekkerder smaakt en speciaal gemaakt was voor een shake. Na enig gegoogle en vooral ook het lezen van reviews op vegan blogs kwam ik op de raw choco proteinshake van Garden of Life. Ik bestelde een pot bij een webshop en kreeg er zelfs een awesome shakebeker bij:

Getest: Cigköftem

Op mijn vorige blogpost zeiden sommige mensen dat limoenyofu niet meer nieuw was. Voor mij was ie dat wel, dus scheef ik erover. Ik waarschuw vast: Cigköftem is ook niet nieuw, maar voor mij wel, dus blogpostwaardig! ;-)

Sommigen kennen het dus misschien al lang en anderen weten net als ik niet hoe je dit in vredesnaam moet uitspreken, of wat je ermee kan. Well: je spreekt het ongeveer uit als 'tsie kuftem'. Cigköftem is een internationale keten die vega köfte verkoopt, een van oorsprong Turks gerecht met vlees. Maar in de cigköfte zit bulgur, walnoot, tomaat en heerlijke kruiden. De keten heeft inmiddels vestigingen in veel landen. In Nederland zitten ze in alle grote steden, waar voor het gemak Eindhoven, Breda, Tilburg en Zaandam dan ook onder vallen.

Je kunt via thuisbezorgd bestellen of eten afhalen. Normaal hou ik niet zo van eten bestellen omdat je zo weinig value for money krijgt. Maar als je 6 weken thuis zit en geen boodschappen kunt doen - krukken maken je nog erger invalide dan een knie operatie en sich - ontkom je er bijna niet aan om af en toe iemand te betalen om voor je te koken ;-) Hoewel er natuurlijk veel lieve vrienden en vriendinnen me regelmatig uit de brand helpen met heerlijke maaltijden, wou ik nu mijn lief eens trakteren op iets lekker makkelijks omdat hij al zo druk is en ook nog zoveel voor mij zorgt. So fast food it was!

Het was een hele tas vol!

Getest: granenkoffie

Als ik het woord granenkoffie hoor, moest ik eigenlijk altijd giechelen. Ik kan weinig producten opnoemen die zo antroposofisch klinken. Des te ironischer is het dan ook dat ik het nu graag drink! Daar zit natuurlijk een verhaal achter.

Ik kwam voor het eerst met granenkoffie in aanraking bij Baklust (jeweetwel, die superlekkere veggie lunchroom in Den Haag). Het was mijn vaste lunchroom, zeker toen ik er nog om de hoek woonde bracht ik er een aanzienlijk deel van mijn salaris naartoe. Ik kende vrijwel alle gerechten op de kaart. Op een middag zat ik er met een vriendinnetje koffie/thee te leuten toen ons oog viel op de granenkoffie. OMG, het stond er echt op de kaart, terwijl Baklust helemaal geen geitenwollensokken imago heeft.

We besloten om het eens te proberen, immers wel zo makkelijk als je daar zelf geen hele pot voor hoeft te kopen, en bestelden een soja granenlatte (bekt niet zo lekker hè?). Dat viel dusdanig tegen, dat we het niet konden opdrinken. Het smaakte erg.. verbrand, wat niet heel gek is als je bedenkt dat granenkoffie bestaat uit gebrande granen. We vonden de koffie zo vies dat we er niet eens voor hoefden te betalen, dat was dan wel weer lief van Baklust.

Flashforward naar 2014. Zoals jullie vast wel weten hou ik van koffie, en koffie houdt van mij. Niet alleen is het dé manier om die soms absurd lange collegedagen te overleven, maar ik vind het ook gewoon oprecht ontzettend lekker. Er is weinig waar ik zo van kan genieten als 's ochtends een latte in de zon drinken, liefst met een kom havermout en de krant erbij. Er kleeft echter een groot nadeel aan koffie, en dan met name aan de cafeïne die erin zit. Hoe fijn en nuttig die boost kan zijn, zo killing kan het zijn als je dan een dag geen koffie drinkt. Ik heb het idee dat ik er gevoeliger voor ben dan anderen, dat kan ik natuurlijk niet zo goed beoordelen maar over het algemeen ben ik helaas verslavingsgevoelig aangelegd.

Met koffie komt het erop neer dat ik er iets te snel aan wen om 4 lattes per dag te drinken en als ik dat niet doe, of minder drink, ik snel hoofdpijn krijg. Nou is er sowieso weinig voor nodig om migraine te triggeren (zie m'n eerdere post over migraine), dus eigenlijk kan ik dit er niet bij hebben. En toch lukte het me niet om de koffie te laten staan (het was te nuttig in tentamentijd) en ik zie het ook niet zitten om een tweede koffiepot aan te schaffen om decafé koffie in te bewaren, wat sowieso lastig fair trade & bio te vinden is. Dus ik hield het vooralsnog bij gewone koffie.

Echter na m'n knie-operatie heb ik een paar dagen niks binnen kunnen houden. Toen ik weer gewoon trek had, was ik natuurlijk afgekickt van de cafeïne. En dat zonder hoofdpijn, dankzij alle pijnstillers voor m'n knie :D Een mooi moment om dat eens zo te houden, besloot ik. Hallo granenkoffie.

Getest: Beluga ijsjes

Inmiddels zijn er 2,5 week voorbij van de 6 weken die ik met krukken moet 'lopen' (lees: thuis zitten) na m'n knie operatie. Elke dag gaat het een klein beetje beter en af en toe bel ik trots mijn moeder of vriend omdat ik weer een nieuwe mijlpaal heb bereikt - denk aan: 'omg, heb vanochtend weer even op een stoel gezeten!' of ik stuur een foto door van hoe ver ik mijn knie nu kan buigen, waarbij je je moet voorstellen dat elke graad buiging erbij gelijkstaat aan een klein feestje. Het gaat langzaam, maar het gaat tenminste vooruit!

Wat ik echter wel vind tegenvallen, en dat zeg ik niet om te zuurpruimen, maar dat is het weer. Natuurlijk gun ik iedereen een geweldige zomer, maar van mij had het nu wel iets koeler gemogen. Mijn kamer zit aan de zonkant en daar wordt het nu eenmaal snel heul erg warm. Niet zo prettig als je geen verkoeling kunt opzoeken. Gelukkig kan ik nu een klein stukje naar buiten, man, wat is het lekker om af en toe weer eens in de buitenwereld te komen ;-) Zo hebben we gisteravond buiten aan het water gegeten. Ondanks enig ongemak (want m'n bed geeft nou eenmaal de zachtste ondersteuning voor m'n knie) was het toch echt even genieten!

We aten goedgevulde Fry's hamburgers op Turks brood en daarbij een salade naar recept uit mijn nieuwe geliefde kookboek Salad Samurai, waarover ik later nog zal vertellen. Melle was zo lief om onderweg naar mij boodschappen mee te nemen en had daarbij Beluga ijsjes meegenomen. Kennen jullie die al?

Ik geloof dat ze inmiddels al zo'n 2 jaar in het schap bij Albert Heijn liggen, maar ik weet het niet helemaal zeker. Het zijn kokosijsje en ze komen in 2 smaken: chocola en tropical fruit. Ik leg de schuld bij mijn geslacht dat ik vooralsnog alleen nog maar de chocoladeversie had gekocht. Melle nam de tropical fruit mee. En toen dacht ik: heeee, hier moet ik eigenlijk eens over bloggen!

Zo vind je ze in de Albert Heijn (helaas niet bij andere winkels):

De choco coco ijsjes zijn per verpakt 6 à € 2,29, de tropical ijsjes zijn per 5 verpakt à 2,79. Alleen al voor de naam zou ik ze kopen, ik ben dol op beluga linzen en natuurlijk op de muziek van Club des Belugas. De Beluga van deze ijsjes is een restaurant in Maastricht.

De tropical ijsjes hebben een basis van kokos-banaanijs, met 3 vruchtensmaken er omheen (appel, ananas & passievrucht). Een ware smaakexplosie in je mond dus! Oja, deze verkoelende heerlijkheid is bovendien glutenvrij. Ze lijken een beetje op een twister:

Kun je gelijk uitproberen of het beter gaat dan vroeger! :D

Hoewel ik ze (nog) niet naast elkaar heb geproefd, kan ik geloof ik niet zeggen of één van de twee ijsjes mijn voorkeur verdient. Chocola is natuurlijk áltijd goed, maar die met tropische vruchten was eigenlijk wel heel erg verfrissend! Misschien is die het fijnst als het echt 30 graden is. Of misschien moet ik dit weekend iemand vragen om ze beide te kopen en kunnen we een smaakcontest doen. Ijsjes for the win!

Wat is jouw lievelingsijs deze zomer?

Getest: lekkers van Vegan Sweetheart

Soms krijg je als foodblogger toffe aanbiedingen van bedrijven. Nou wil ik absoluut geen commerciële blog worden (daarom vind je hier ook geen give aways!), maar ik schrijf uiteraard graag over alle lekkere vegan producten en waar je ze kunt vinden. Vaak koop ik die dan gewoon zelf, maar deze keer kreeg ik van Sascha van Vegan Sweetheart maar liefst 2 dozen vol lekkers! Dat kwam mooi uit bij de brunchpotluck die ik vorig weekend had georganiseerd. Toen ik op het einde de twee gebaksdozen uit de koelkast toverde keek iedereen blij verrast!

De ene doos bevatte mokka- en Schwarzwalder kirsch cupcakes. Yum!

In de andere doos zaten heuze carrot cakes. Nog meer yummmm!

De ronde traditionele  cupcakes waren versierd door een flinke laag frosting, wat het voor sommigen net wat te zoet maakte. Maar daarbij moet gezegd worden dat de gemiddelde vegan waarschijnlijk minder zoet eet en dat daardoor minder gewend is. Bij hen vielen de carrot cakes juist meer in de smaak. Wat een heerlijke noten bevatten die!

Maar hoe dan ook: Sascha kan heerlijk bakken! Dit zijn cupcakes waar ik bij een vega scepticus wel mee aan durf te komen ;-)

Het is geweldig om te zien dat er steeds meer vegan ondernemers bij komen in Nederland om het kilometers diepe gat in de markt te vullen. Vegan Sweetheart lekkernijen kun je niet alleen kopen als je in Utrecht woont; je zult ze ook bij de nieuwe veggie winkel Vegabond in Amsterdam vinden.


Zit je daar niet in de buurt en toch zin in vegan lekkers? Probeer eens Heavenly Cupcakes (Rotterdam) of Natuurlijk Lekker (Arnhem). Beide ook erg lekker! Heb jij nog meer tips voor vegan gebak?

Groenteballetjes!

Even een snel berichtje tussen alle hectiek door. Helaas heb ik al meer dan een week niet gekookt, dus een nieuw recept zit er even niet in. Niet alleen is het druk met de studie (2 opdrachten vlak na elkaar inleveren deze week), maar ik had ook gewoon heel veel leuke dingen te doen zoals de kaasproeverij die we vanuit de VeganChallenge organiseerden, een Utrechtse potluck en een etentje bij college blogger Laurie van Lauriekoek, waar ik heerlijk werd verwend:

hasselback aardappeltjes, pompoen-tempehpakketjes en salade. nomnom!

Helaas was ik ook druk met minder leuke dingen, zoals de oplevering van mijn oude woning in Den Haag (blijft toch iets lastigs!) en college in de avond wat 10x saaier bleek te zijn dan beloofd was vooraf. Oh well, het was een bewogen week waarvan ik er wel meer zou willen hebben, al weet ik zeker dat ik 3 kilo zwaarder ben dan ik maandag was! ;-)

Anyway, de reden dat ik nu toch even tijd maak om een blogpost te schrijven is omdat ik eigenlijk aan mijn huiswerk moet omdat ik het  over een magisch soort bal wil hebben: de groentebal.
Misschien ben je net als ik vegetariër geweest voordat je plantaardig ging eten en at je wel eens groenteballetjes. Ik vond ze altijd best lekker maar helaas stoppen fabrikanten er ei in, waardoor ik ze niet meer kocht toen ik eenmaal wist hoe wat voor leed er achter eieren schuil gaat. Hoewel er een wereld aan smaken voor me open ging toen ik leerde koken, was het no more groenteballetjes.

Dat hoeft niet langer, want er zijn nu vega groenteballetjes te koop in de supermarkt! Hoera! Vorige weekend organiseerden we vanuit de VeganChallenge een ware vleesalternatievenproeverij waarbij we producten gesponsord kregen van Vivera & Proviand. En niet zo maar producten... nee.. we kregen echt een hele lading aan dingen om te bereiden! Mirte en ik hebben ons best gedaan om de deelnemers vol te proppen met lekkers, maar op een gegeven moment zaten mensen toch echt vol en hadden wij een boel leftovers. Dus ik ging naar huis met een paar pakjes We Love Nature producten een een doos groenteballetjes.

WOAH! Deze balletjes zijn superlekker! Ik at ze zo simpel als maar kan... ik bakte ze in de pan, mikte ze op een boterham, plempte dat vol met ketchup en nam het mee als lunch. Je kan ze natuurlijk ook met pasta eten of bij een ander soort warme maaltijd.

Je vindt deze balletjes (volgens mij!) in de vriezer bij Jumbo of Plus, naast de Vivera kroketten. Superfijn om meer vegan producten op de markt te vinden!

PS: Wil je ook eens je buikje rond eten aan vegan lekkers bij zo'n proeverij? Kom dan zaterdag naar de chocoproeverij die ik organiseer! Zie deze pagina voor meer info.

Getest: Vivera We Love Nature

Inmiddels is dit nieuwe product alweer geruime tijd op de markt, maar het stond nog in de planning om een review te schrijven dus dat doe ik dan ook gewoon.

Er is de laatste tijd allerlei goed nieuws in vegaland! Zo zijn er na járen eindelijk weer vegan vleesalternatieven te koop bij AH, heeft de Vegetarische Slager eindelijk vegan spekjes en... Vivera kwam met een nieuwe lijn op de proppen.

De We Love Nature lijn bevat producten op basis van lupine. Nu kijk je misschien alsof ik russisch aan het spreken ben, dus voor degene die het nog niet kennen: lupine is een boon. Net als de kikkererwt, sojaboon of kidneyboon. En van bonen kun je natuurlijk goede producten maken die lijken op vleesproducten. Sommige mensen vinden dat stom. (Dit zijn meestal vleeseters.) Die vinden dat je als vegetariër geen producten zou mogen eten die op vlees lijken. Ik vind dat altijd krom gedacht. Ik ben toch niet gestopt met vlees eten omdat ik het vies vond? Integendeel. Ik ben ermee gestopt omdat het onethisch is om andere wezens op te eten. Dus elk product waar geen dier aan te pas komt, en wat toch lekker is, kan ik alleen maar toejuichen!

Vivera heeft het weer een stapje makkelijker gemaakt om vegan te eten in Nederland. Ik kreeg een proefpakketje opgestuurd om uit te proberen, een groot voordeel van blogger zijn! :) Helaas was de timing niet zo best, het pakketje kwam middenin m'n verhuizing. Het moest dus op stel en sprong opgegeten worden (hè vervelend ;-)) en zo kwam het dat het op de gourmet belandde, die ik met VeganChallenge collega's hield om mijn (koel)kast leeg te eten.

Lekkers van MijnCake

Vera Develing van het leuke bedrijfje MijnCake vroeg mij of ik het leuk zou vinden om een paar van haar producten te reviewen voor op de blog. Aber natürlich! Toen ik nog bij de Vegetarische Snackbar werkte kon ik al af en toe proeven van haar cake (dat is namelijk één van de verkooppunten), dus ik verwachtte niets anders dan lekkere snacks. En dat was het ook!

Ik kreeg een schattig pakketje met daarin een carrot cake, een brownie en 2 haverkoeken. De koeken waren per stuk verpakt en dus ideaal om mee te nemen op lange collegedagen!

Als eerst nam ik de haverkoek mee. Bij het café bij de UB scoorde ik een soja latte en smulde van deze koek. Heerlijke combinatie! De haverkoek is zoetig, ik proefde een beetje banaan, maar heeft ook een duidelijke haversmaak. Love it! Normaal eet ik vaak fruit tussendoor maar dan heb je toch gauw weer trek. Daar had ik bij deze koek zeker geen last van, mmmmmmm.

Voor een lange treinreis nam ik de carrot cake en brownie mee. Die waren ook echt om van te smullen! De brownie was alleen een beetje lastig eten omdat ie zo lekker plakte, maar Vera gaf al aan dat ze hiervoor naar een oplossing zoekt.

De term '100% troeploos' gebruikt Vera om aan te geven dat er geen dierlijke producten, tarwe of kristalsuiker in zitten. De cakejes worden gemaakt met spelt en palmsuiker. En dat merk je, want na 1 stuk zit je ook echt even goed vol!

MijnCake vind je bij in Den Haag bij de Vegetarische Snackbar, het Gemeentemuseum en bij Kali Tengah. Op de website vind je ook een overzicht van festivals waar Vera staat. Ik vind het een topproduct en kan het iedereen aanbevelen! :)

Raawwwwwrrrrrrr foods

Een tijd geleden op chocolade excursie, om eens flink wat producten van de nieuwe Vegan Chocolate Store uit te proberen. Ik krijg het nog warm als ik eraan terug denk, omnomnom! :)
Nou maken de oempaloempa's anno 2013 niet alleen heerlijke chocolade - ze gaan ook met hun tijd mee en produceren tegenwoordig ook heerlijke raw food producten. Wat is raw food? Dat is dat je eten niet boven de 40 graden celsius verhit, dan zouden er minder voedingsstoffen verloren gaan. Nou heb ik zelf weinig met raw food - ik denk dat het het gezondst is om zoveel mogelijk onbewerkte producten te eten, maar daar mag je dan heus wel soep van koken ;-)

Ik kreeg een pakketje thuis om wat van die onverhitte producten uit te proberen. Oh, wat is het toch een straf om vegan te eten....

Erg blij werd ik van de Ombar reep, want zoals trouwe lezers vast al wisten is Ombar mijn favoriete chocolade in de hele sojamelkweg. De combinatie met mandarijn is er niet één die ik zelf zou uitkiezen. De cranberry vond ik er wel lekker door, maar als ik eerlijk mag zijn vind ik de gojibessen Ombar de allerlekkerste. Nou goed, dat weet ik nu ook weer :)

Het eerstvolgende wat ik probeerde was (uiteraard!) weer een chocoproduct - de RooBar. Deze rauwe choco had een beetje een hartige smaak - waarschijnlijk door de amandelen die erdoor zaten. Gezoet met dadels bevat deze chocola helemaal geen suiker, ook geen kokosbloesemnectar (wat slechts een GI 35 heeft, maar goed, je zal maar iets tegen 30-something hebben bijvoorbeeld).

Hoewel ik als ik probeerde om lekker eten te verkopen, mijn merklijn never nooit Lubs zou noemen, dachten ze daar in Duitsland anders over. En toen ik op een middag trek had besloot ik me toch aan deze reep te wagen. (Als je hem met je ogen dicht openmaakt zie je dat gekke woord er toch niet opstaan ;-)). Nee goed, genoeg grapjes over vieze woorden, tenslotte, what's in a name? Die appelkaneelreep dus, die smaakte eigenlijk heel goed. Veel beter dan je zou verwachten met zo'n merknaam (oops... did it again). Er zit toch nog één nadeeltje aan de reep: hij is best klein! Van mij mag ie veel groter zijn, hij was in no time op. Maar mijn bijnaam is dan ook kaneelmonster.

Ik eet liever geen vijgen (omdat wespen er eitjes in leggen) en gaf deze aan een collega. Ze vond hem superlekker, hoewel de combi van vijgen en chocola toch een aparte is!

De raw bite reep is een lekkere vullende reep, een perfect tussendoortje voor als je weinig tijd hebt of geen zin hebt om plakkerige handen te krijgen van vers fruit. De groene is mijn persoonlijke favoriet (hoe kan het ook anders, die is namelijk met limmmmmmmoen!), deze oranje reep lijkt een beetje op de naturel variant daarvan - altijd goed!

De aroniabar bracht vooral goede herinneringen terug. Als ik het woord aronia zie denk ik altijd terug aan een feestje waar een pak sap op tafel stond. Toen we uitplozen wat voor sap het was, ontdekken we dat het 'aromasap' was - dat dachten we althans totdat we goed zagen dat er aronia stond. We hadden nog nooit van de aroniavrucht gehoord en wisten zeker dat het een typfout was - dit was gewoon aromasap ;-) Later in een grote biologische supermarkt in Berlijn stond ik voor een heel schap boordevol aronia producten en kreeg ik een dikke glimlach op m'n gezicht. Niemand die het snapte natuurlijk.

Naast dat ik (nog steeds) blij word van het woord Aronia, was deze bar ook gewoon erg lekker. Vermoedelijk is aronia de nieuwe superfood, als de goji en de mulberry zich weer voegen bij de wortels en broccoli. Nu kan ik met trots zeggen dat ik al voor de hype heb genoten van deze reep ;-) Dankzij de dadels heeft de reep een rinse smaak - zoet van de dadels & een beetje zuur van de aronia.

Als ik een euro kreeg voor elke keer dat ik het woord aronia heb gebruikt in deze blog, dan kon ik daar nu lekker voor uit eten gaan, bijvoorbeeld bij Veggies on Fire. Helaas is het niet zo'n feest, noch krijg ik een financiële vergoeding voor het schrijven over de producten van the Vegan Chocolate Store. Wél vind ik het een onwijs gave webshop, een online vegan chocolade walhalla is precies wat Nederland nodig had. Ik hoop dat jullie dat met me eens zijn!

Getest: blueberry ice cream van SoYeah

Je gelooft het misschien niet, maar vlak nadat ik begon met de green smoothies al ontbijt werd ik ziek. Het begon met blaasontsteking, wat gelukkig na een liter cranberry sap en speciale cranberrysmoothies best snel weg was. Toen kwam oorontsteking, en die breidde zich uit naar mijn keel. Naar! Elk woord wat ik moest uitspreken deed pijn. Vooral al die Hollandse woorden met 10 g's per vierkante centimeter erin, autsj!

Als ik keelpijn heb wil ik maar één ding, en dat is ijs. Véél ijs. Het meest verzachtend werkt waterijs, en dat komt mooi uit, want dat is altijd plantaardig. Anders eet ik eigenlijk nooit zoveel ijs - behalve als het 30 graden buiten is, dan vind ik het wel lekker verkoelend, maar anders vind ik de kou niet zo prettig aanvoelen aan mijn tanden. So anyway, ik had nu toch al flink wat perenijsjes gegeten,  en ik was - eigenwijs als ik ben - toch gaan werken in de hoop dat als ik weinig zou praten het wel mee zou vallen. Nou het viel niet mee, weinig praten gaat ook niet als je in een winkel werkt en ondanks dat ik een liter water per uur dronk stond mijn keel in brand. In mijn pauze deed ik mijn best om mijn gezonde salade te eten, maar ik wou eigenlijk maar 1 ding... Ijsssssssssss!!

En toevallig was er net een nieuwe soort vegan ijs.... blueberry ice cream van het merk SoYeah! Een mooi moment om die eens uit te proberen.

De verpakking vind ik er leuk uit zien, ook al vind ik ze best veel lijken op het ijs met koemelk erin dus het is altijd checkcheckdoublecheck of je nou vegan ijs in je handen hebt. Eén zo'n beker ijs kost ongeveer € 3,90 als ik me goed herinner, en dan heb je ook wat! Ik kreeg het in elk geval niet in één keer op, ondanks de keelpijn ;-)

Het ijs bleek een beetje paarsig te zijn:

Hoewel de kleur niet het meest aantrekkelijke aan dit ijs was... Was de smaak wel bijzonder goed! Het ijs is heerlijk romig, dat komt waarschijnlijk doordat er een beetje kokosmelk doorheen zit. Je proeft niet dat je soja ijs aan het eten bent, wat ik wel vaak heb bij andere soorten soja ijs (bv die choco en vanille variant van het merk Van Rijsingen wat je in de supermarkt koopt). Om die reden koop ik meestal liever rijstmelkijs van Bonvita, of Professor Grunschnabel ijs. Maar dat hoeft niet langer! Deze blueberry ice cream, te koop bij de biologische winkel, maakt alles goed en geeft weer hoop op een toekomst met soja ijs. Yum!

Ik geef dit ijs een 8.

(want er gaat toch vrij weinig boven het choco-rijstmelkijs van Bonvita. ;-))

Alynda & The Chocolate Factory

Wisten jullie al dat de heer W. Wonka tegenwoordig een heuze webshop heeft in Rotterdam? Dat niet alleen, mr Wonka gaat ook met zijn tijd mee en maakt alle chocola tegenwoordig veganistisch. Had je niet gedacht hè? Het vervolg op Sjakie lees je nu hier in deze blogpost: Alynda & Fhe Chocolate Factory!

Haha, ok, grapje, het is niet echt een fabriek, maar een nieuwe webshop: The Vegan Chocolate Store. Het wordt ook niet écht gerund door Willy Wonka, of door Roald Dahl, maar door twee vegans, Andras en zijn vriendin. Ze benaderden mij met de vraag of ik hun chocolade wou reviewen op mijn blog. Erh, say again? Natuurlijk!

Als je rondkijkt op de website zul je zien dat ze niet alleen vele soorten vegan chocola in het assortiment hebben (waarvan ik sommige merken niet eens kende!), ze verkopen ook snoepjes, koekjes, en ook aan de rauwtariërs is gedacht met raw chocolate en raw energy bars. Gelukkig kreeg ik die allemaal niet om te reviewen, ik kreeg gewoon een flink pakket vol chocolate bars:

De producten werden verzonden in een doosjes wat precies in de brievenbus past, ideaal voor als je eigenlijk gewoon veel aan het werk bent en niet thuis wil zitten wachten op je chocolade avontuur (je baas ziet je aankomen als je hiervoor vrijvraagt hè? 'ik moet thuis wachten op een pakket met chocola' 'yeah... ik ook!' zal ze dan vast zeggen ;-)). In het pakket zaten diverse repen van diverse merken, en hoewel ik al best een expert ben op het gebied van vegan chocolate (ik ken al Schakalode, bonvita, witte chocola van Sweet William, en mijn favoriet is Ombar raw chocolate), kende ik al deze repen nog niet. Léuk!!

Ik heb geprobeerd om hier en daar een foto tussendoor te maken, maar ik ben een kok, geen fotograaf, en kan dat dus lang niet zo mooi als de webshop zelf, zoals je op hun facebookpagina kunt zien.

Als eerste probeerde ik deze nougatreep. O MIJN GOD. Ik kreeg gelijk neigingen om bedanktweets naar Willy Wonka te sturen, voor deze goddelijke smaken in mijn mond. Maar nee, deze nougat is van Vantastic Foods (awesome merk uit Duitsland!). Nou goed, die maar even aantweeten dan. Het is echt een onwijs lekker product, klein, maar superfijn. Het smelt op je tong, zoals chocola hoort te doen. De echte pralinésmaak!

Daarna proefde ik het reepje van moo free. Dit merk had ik wel zien liggen bij Veganz in Berlijn, maar toen niet gekocht - ik at er al zoveel taartjes dat ik geen andere zoetigheid mocht kopen van mezelf. Toen ik het proefde had ik meteen spijt dat ik het daar niet had gekocht... dit is de beste vervanger van melkchocolade! Zelf ben ik 5 jaar geleden gewoon afgekickt van de melkchoco-smaak, en ben gaan wennen aan puur - wat ik daarvoor nooit lustte, maar het went, en nu vind ik het erg lekker. Mocht je dit afkicktraject echter niet door willen gaan... probeer eens moo free!

De volgende die aan de beurt was, was het reepje van Sweet William, wat ik eigenlijk altijd uitspreek als Sweet Williams, waarna mijn vriend mij verbetert tot Sweet William. Die 's' gaat er bij mij toch niet meer uit vrees ik, maar goed. Dit is yummy yummy chocola! Iets meer puur, maar niet echt puur. Je proeft gewoon wat meer cacao, and I love cocoa! Er zitten rice puffs in, waar ik vroeger nooit zo'n fan van was maar tegenwoordig blijkbaar wel. Door de afwisseling qua structuur heb je dit reepje in no time op. Hihi.

Daarna was het de buurt aan de Plamil Cocoa & Mint bar. 87% puur is erg veel, als je net al die romige melkvervange chocola'tjes hebt gegeten... bovendien vind ik de combi munt en chocola gewoon niet lekker. Als je er wel van houdt, is dit natuurlijk een onwijs lekker reepje! Wist je trouwens dat After Eights ook vegan zijn? (As far as I know...) maar misschien wou je dat eigenlijk wel helemaal niet weten. Nou goed.

Ik mocht ook nog proeven van een aantal grote repen... zoals deze pure chocola met cayennepeper van Plamil. Een bijzondere combi! Ik houd van pittig, en van chocola, dus waarom niet. Als je deze reep eet, proef je eerst heerlijke pure choco, met een licht pittige nasmaak. Dit is een chocola om echt per stukje van te genieten. Je zal niet zo snel de hele reep opeten, vanwege de cayenne nasmaak. Dus ik denk dat die cayenne echt een goede toevoeging is, voor chocaholics als ik.

Weer zo'n reep van Vantastic Foods. Dat Schakalode heerlijke witte chocola heeft wist ik al, maar of die met framboos ook al zo lekker zou zijn... ik had er mijn twijfels over. Zeker nadat ik eerst even vreesde dat het stukjes kers waren (call me weird, maar kersen lust ik niet!). Nee, stukjes framboos waren het die erin zaten. En het bleek me lekker te zijn! Het friszurige van de stukjes framboos maakt dat je oneindig door kunt blijven eten van deze reep. Of althans, tot het pakje leeg is natuurlijk. OMNOMNOM!

Tenslotte probeerde ik nog deze twee repen. De hazelnootreep van Moo Free was eerst aan de beurt. Een erg zoete reep, wat ik jammer vind, want ik had zo'n trek in een lekkere hazelnoot-chocoreep. Maar deze... nee, hij was te zoet om écht lekker te zijn en smaakte te weinig naar cacao. Voor de echte zoetekauwen is deze reep misschien wel geschikt, maar voor mij hoeft ie niet meer.

Gelukkig had ik er nog één: de suikervrije reep van Sweet William (voor de duidelijkheid, zonder -s op het einde dus). Met een lekkere crunch erin, het leek een soort kruising van noten en rice crisp. Deze chocola is niet te zoet, dus perfect na de zoete Moo Free reep. Hij was eigenlijk zo lekker, dat ik hem in één keer kon opeten. En dat heb ik ook gedaan. Daar had ik daarna wel spijt van, want tot mijn schrik was deze chocola gezoet met maltitol. Ai. Ik weet niet of jullie bekend zijn met maltitol, maar ik vind dat altijd een afknapper in chocola. En waarom? Het maakt de chocola heel lekker, maar het heeft een flink stimulerende werking op je maag/darmstelsel. Je moet er niet te veel van eten. Zoals een hele reep in één keer. Ja, daar heb ik wel spijt van gekregen. Geef mij dan maar chocola gezoet met Stevia. Die heeft die nadelen niet en smaakt wel erg lekker. Maar volgens mij is dat iets wat the Vegan Chocolate Store nog niet in het assortiment heeft. Ach, dat komt vast nog wel.


Al met al kan ik zeggen dat je bij deze Chocolate Store geweldige chocolade avonturen kunt meemaken ;-) Ik vind het echt heel gaaf dat deze webshop er nu is, met toch weer een ander assortiment dan bijvoorbeeld VeggieDeli. Zoveel keus!

Wat is jouw favoriete vegan chocola?

Getest: Alpro Amandelmelk

Toeval bestaat niet. Of toch wel? Terwijl ik aan het bloggen was over mijn amandelmelkexperimentjes, werd er aangebeld. TNT met een pakketje. Aangezien het 10 uur 's ochtends was en de postbode meestal zijn neus niet laat zien voor 18:00 (en daar zit je dan de hele dag voor thuis te wachten als je een pakketje verwacht...) was ik hoogst verbaasd. Ik had namelijk niks besteld, al weken niet.

Snel maakte ik het pakket open en er kwam een soort wijn-kistje uit met de boodschap 'Stay curious, enjoy plant power'. Mijn katten waren gelijk ook erg curious ;-)

Het bleek een proefpakket te zijn van de nieuwe Alpro amandelmelk! Wat leuk zeg. Al op verschillende plekken las ik over de nieuwe Alpro-varianten, maar ik heb ze nog niet geprobeerd. Mooi om dat zo eens te kunnen doen! (overigens, die kat die je vaag links bovenin zit, zat niet in het pakket hoor! ;-))

Ik onderwierp de amandelmelk direct aan een smaaktest. De smaak was beduidend anders dan die van de zelfgemaakte amandelmelk van afgelopen dagen... Hmmmm, eens kijken waar dat hem in zat.

Het verschil in smaak komt doordat er flink wat suiker in de amandelmelk zit, en ook (zo blijkt elders op de verpakking) doordat de amandelen licht geroosterd zijn. Dat proef je gelijk, althans, als je net veel amandelmelk van rauwe amandelen hebt gedronken merk je een flink verschil. Of het lekkerder is? Ben ik eigenlijk niet over uit. De melk van rauwe amandelen vond ik zachter smaken, en wat gezonder. Mijn kat Krypton was overigens meteen fan van deze amandelmelk (de zelfgemaakte had hij nog niet getest). Maar hij is dan ook groot Alpro fan, het liefst drinkt hij ongezoete Alpro sojamelk (en hij haalt zijn neus op voor die van Vivera). Voor de kattenliefhebbers, don't worry, we hebben het bij 2 slokjes gehouden, dat vond ik wel genoeg voor een poezekaterbeest.

De belangrijkste test is natuurlijk de latte-test. Gauw deed ik wat van de amandelmelk in mijn melk-opschuimmachientje...

Ta-daa! Het schuim is niet zo stevig als dat van sojamelk, maar het schuimt! Dat kon ik niet zeggen van de zelfgemaakte amandelmelk. De latte smaakte prima!

Mijn eindoordeel over deze amandelmelk...

Ik vind het geweldig dat er nu meerdere soorten vega melk in de supermarkt beschikbaar zijn gekomen (Alpro introduceert tegelijkertijd rijstmelk en hazelnootmelk). Een groot nadeel vind ik dat het tweede ingrediënt suiker is. Zo wordt een van oorsprong gezond product een ongezonde no-go... Zelf zou ik het dan ook niet kopen, ik ben erg gevoelig voor suiker en als ik het eet doe ik dat liever in de vorm van gebakjes. Van mij mag de melk ook wel met rauwe amandelen gemaakt worden, i.p.v. geroosterde. Oh en qua prijs? Volgens de website van AH kost de houdbare amandelmelk €1,99 per liter, de verse €2,29. Flink wat duurder dus dan sojamelk, en eigenlijk best wel duur voor een drankje dat vooral uit water en suiker bestaat.

Wellicht ben ik te kritisch... probeer het vooral eerst zelf uit! Ondertussen ga ik nog even door met DIY-experimentjes, kijken of ik zelf de perfecte amandelmelk kan maken.

Hebben jullie de amandelmelk van Alpro al geprobeerd?

Cupcakes in your face!

Sinds kort mag ik voor MyStyle duurzame producten testen. Veganisme is de meest duurzame manier van leven, hier lees je waarom. Je zult hier dus met regelmaat reviews van puur plantaardige producten gaan tegenkomen!

Lush, wie kent ze niet? De winkel is tegenwoordig in vrijwel elke grote stad te vinden, en niet te missen: je neus waarschuwt je wel als je in de buurt bent. Lush is een winkel die zelf cosmetica maakt en dat ruik je! Er zijn natuurlijk nog wel meer zeepjeswinkels, maar Lush heeft iets bijzonders: zij weten namelijk heel goed wat puur plantaardig betekent en hebben zodoende hun vegan producten gelabeld met het vegan logo. Daarnaast is de keten tegen dierproeven en zij zetten zich actief in om deze nare praktijken te bestrijden. Hoera!

Ik kwam voor het eerst in aanraking met Lush toen ik van iemand een bedankpakketje kreeg. Het was een happiness pakketje met daarin een karma-zeep en een happy hippy douche gel. Dat rook naar meer! Inmiddels ben ik enthousiast gebruiker van hun wax, citroengras deo en rehab shampoo, maar een gezichtsmasker? Dat had ik überhaupt nog nooit gebruikt, laat staan één van de Lush. En wat is er mooier voor een eerste keer dan een product van zo'n diervriendelijke winkel?

Ik liep de winkel in en zag gelijk een grote kom staan vol chocoladerepen en iets dat leek op chocolademousse. Woah, chocolate! Natuurlijk is dat goed voor je huid! ;-) Toen ik ook nog het woord 'cupcake' én het vegan logo zag staan, wist ik al meteen: dit zou hem worden.

Omdat ik nog nooit een gezichtsmasker had gebruikt, was het even uitproberen hoe ik dit het beste kon opsmeren (hoe maak ik mijn gezicht zo vies mogelijk? ;-)). Vooral ook om mijn haar uit deze cupcake-mousse te houden, was even een truc - op dat soort momenten mis ik mijn lange haar dat zo makkelijk in een staart kon wel. Maar goed, het was gelukt. Het masker moet 10 minuten intrekken en terwijl ik zat te wachten, kwam één van de katten op me af lopen:

Ook zij vond het errug lekker.... ze kon er niet vanaf blijven

Na 10 minuten kon ik het masker afspoelen. Ik ben gewoon gaan douchen, want het leek me veel te veel gedoe om boven de wastafel te gaan hangen. Het was even een gedoe om het masker af te spoelen, het plakte best wel, maar toen het eenmaal was gelukt was mijn huid lekker zacht. En het rook heerlijk!

Wil je ook zo'n lekker masker proberen? Je kunt Lush ook via internet bestellen, als er bij jou in de buurt geen winkel zit. Niet alleen de chocolate cupcake maskers zijn 100% plantaardig, ook de havermout maskers en de blueberry maskers zijn geproduceerd zonder iemand schade te doen.

Een potje met cupcake masker kost  € 10,95 en daar haal je ongeveer 4 maskers uit. Het enige nadeel is dat je het potje in de koelkast moet bewaren, en je het een paar uur van te voren eruit moet halen - anders is het verdraaid koud op je gezicht. Lush belooft dat als je dit gezichtsmasker regelmatig gebruikt, puistjes verleden tijd zijn en je huid heerlijk zacht blijft.


Ik geef dit product een 9 en ga het zeker vaker kopen!


"MyStyle is een groep jongeren die met brutal honesty duurzme producten voor jou test. Van kleding tot gadgets en van eten tot verzorgingsproducten, Mystyle test het voor je uit. MyStyle is onafhankelijk, waardoor je zeker weet dat het niet een advertentie of marketingtruc is. Alle reviews en nog veel meer vind je op de Facebookpagina en via Twitter!"

Getest: chocolade paaseieren

Als ik eerlijk ben, vind ik het maar gek dat die Christelijke feestdagen zijn omgetoverd tot (vr)eetfestijnen. Daar ben ik echter één van de weinigen in geloof ik, want de winkels liggen vól met paasdingetjes, dus blijkbaar is er markt voor. Tegenwoordig is er ook markt voor een verantwoord soort chocolade paasei, en daar word ik dan wel blij van!

Deze chocola'tjes van AH eigen merk zijn niet alleen veganistisch (zoals bijna alle pure chocolade!), ze zijn ook biologisch én fair trade. Heerlijk genieten dus!

Het zijn massieve 'eieren', dus geen holle nepperds. Ze zijn best wel groot, maar het is heerlijk om er één in je mond te doen en die langzaam te laten smelten op je tong. Na het eten van deze chocola ben je snel verzadigd... toen ik eens op de verpakking ging kijken bleek dat het voor 72% uit cacao bestaat. Weinig suiker en veel waar voor je geld dus!


Ik kocht ze puur om te testen voor deze blog, maar je begrijpt, chocolade overleeft niet zo lang in huis. Gelukkig is dat niet zo erg meer, sinds uit onderzoek is gebleken dat je dunner wordt van chocola.

Deze vegan eieren kosten € 2,99 voor een zak van 200 gram. Dat lijkt misschien duur voor 'een paar chocola'tjes',  maar een eerlijke & biologische choco reep van 100 gram voor maar € 1,50 ben ik nog nooit tegengekomen!

Ik geef deze chocolade eieren een 9. En neem er nog één, nom nom nom.

Getest: knoflookbroodjes

Soms kom je van die producten tegen, waarvan je eigenlijk niet durft te dromen dat ze veganistisch zouden zijn. Vaak valt het dan ook tegen, maar in dit geval zat het mee. In het koelvak van Albert Heijn (vroeger bij de broodafdeling, tegenwoordig vaker bij de kant- en klare producten aan het begin van de winkel) vind je een aantal fijne broodsoorten. Ik blogde al eerder over de croissants, man oh man wat heb ik die vaak gegeten. Daarnaast is er ook een heerlijke pizzabodem mét potje saus, waarmee je in een handomdraai een Amerikaanse pizza op tafel zet.

En eigenlijk wou ik ook een pizza maken, maar toen ik zag dat het knoflookbrooddeeg (dat er best wel op lijkt) was afgeprijsd, besloot ik die te kopen.

In het doosje zit een rol die je met zo'n tof rood lintje open kan trekken, waarna er *plof* een deegrol tevoorschijn komt. Die is al voorgeperforeerd voor 8 kleine knoflookdriehoekjes. Daarbij zit een kuipje met knoflookboter (100% plantaardig!) die je nog uitsmeert over de broodjes. Even in de oven en... klaar is klara!

Zelf had ik dus zin in pizza'tjes, en daar blijkt dit deeg zich ook prima voor te lenen :-)

De deegrol liet ik in 4 stukken i.p.v. 8 (je hebt dan een richel over het pizza'tje, maar als je voorzichtig doet is dat niet zo erg). Ik kleedde de broodjes aan met champignon, olijf, paprika en een restje Teese mozzarella, maar je kan natuurlijk ook van die lekkere tofutti mozzarella plakjes erop leggen. Of cheddar style, if that's how you roll!

De pizzabroodjes waren echt heerlijk :-) Ook al zat er geen echte tomatensaus op de minipizza's, de kruidenboter maakte het helemaal goed. Dit is echt een aanrader! Ook om ze als eenvoudige knoflookbroodjes te maken op een feestje.


Ik geef deze knoflookbroodjes een 7. Omdat ze lekker zijn en makkelijk te bereiden, maar wel een beetje aan de prijs en alleen bij Albert Heijn te koop.

Getest: milde, romige yofu van Alpro

Voordat je verder leest, wil ik even duidelijk maken: ik heb absoluut géén financieel belang in het promoten van Alpro producten ;-) Zoals ik eerder al schreef brengen zij de laatste tijd allerlei nieuwe producten op de markt, waar ik heel blij van word. Dus die moeten dan nodig getest worden!

Allereerst waren dus de speculoostoetjes aan de beurt, nu kwam ik dit pak yofu tegen bij Albert Heijn. Binnenkort komt er nog amandel- en hazelnootmelk in de schappen, ik kan niet wachten!

Ik hield de yoghurtkoeling al een tijdje in de gaten, want vanuit het noorden des lands had ik al gehoord dat deze nieuwe yofu de winkels zou gaan veroveren. Toen ie er eindelijk bij stond, was het best een logische plek: naast de plastic potten yofu. Dit pak kost € 2,29, en daarvoor heb je 750 milliliter soja yoghurt. Qua prijs komt het dus ongeveer overeen met de oude potten (alleen heb je nu geen plastic verpakkingsmateriaal!).

Mijn eerste kennismaking met deze yofu was met kiwi & muesli erdoor als lichte lunch. Ik vond hem heerlijk! De katten kwamen er overigens ook enthousiast op af rennen en maakten het mij bijna onmogelijk om een foto te maken. Maar ik heb gewonnen ;-) Deze yoghurt smaakt iets zuurder dan de oude variant, hoewel ik het verschil niet groot vind. Ik denk dat ook deze yoghurt heerlijk is om door pittige Indiase soepen te doen, of om cheeze cake mee te maken!

Er schijnt overigens ook een vanille-variant te zijn, maar die heb ik nog niet gespot. Kan je natuurlijk ook eenvoudig zelf doen met wat vanille essence, dan heb je ook niet zoveel suiker erin!

Ik geef deze yofu een 7. Omdat ie nog niet overal te koop is (maar dat hopelijk wel gaat zijn!), geen plastic verpakking heeft, in een mooi schenkpak zit en beter in de smaak valt dan zijn voorganger.

Getest: speculoostoetjes van Alpro

Zoals Tine van Veggie Voor Twee al schreef:

"Alpro is bezig met een complot tegen mijn achterwerk"

Ze lanceren namelijk allerlei nieuwe, lekkere producten! Op haar blog las ik over speculoostoetjes die in Nederland bij de Jumbo verkrijgbaar zouden zijn. Nou wou ik daar toch al eens heen, want ik zocht nog cacaopoeder die bio én fair was (en dat hebben ze daar!). Ik kwam er allerlei lekkers tegen, waaronder de felbegeerde desserts:

Eenmaal thuisgekomen kon ik bijna niet wachten tot na het avondeten om te proeven. Ik ken al best wat smaakjes van Alpro / Provamel, ze hebben inmiddels al vanille, cappuccino, chocolade en caramel. Chocolade was veruit mijn favoriet, maar dat zou wellicht niet lang meer duren...

De toetjes komen per vier stuks, makkelijk als je alleen woont, of om mee te nemen. De kleur lijkt op die van caramelvla (als ik het me goed herinner!). Je moet even goed doorroeren, zoals dat gaat met sojadesserts.

En dan.... het moment van proeven. Om in sjieke termen te praten, 'het mondgevoel' is zoals ik gewend was van Alpro toetjes. Helaas vond ik de speculaassmaak niet echt aanwezig. Sterker nog, ik zou bijna denken dat ik een carameltoetje aan het eten was. Omdat ik het zonde vond van het hele idee, heb ik de pot met speculaaskruiden erbij gepakt en het toetje zelf op smaak gebracht. Zo was ie heerlijk! Maarja, dat is niet de bedoeling van die kant- en klare desserts natuurlijk. Als ik naar de ingrediënten kijk vind ik het niet gek dat er geen speculaassmaak aan zit:

Er staat alleen een beetje kaneel bij, de rest van de speculaaskruiden ontbreekt helaas. Het is wel lief van Alpro dat ze er vitamientjes aan toevoegen, maar wat mij betreft mag er wel wat meer smaak bij.

Conclusie:
Teleurgesteld geef ik dit nieuwe product een 4. Omdat het niet voldoet aan de belofte een speculaastoetje te zijn.

Getest: Amandelmelk van Almond Dream

Volgens de berichtgeving gaat Alpro binnenkort nieuwe drinks op de markt brengen, op basis van amandelen en hazelnoten in plaats van soja. Gezonde alternatieven voor de good old soja, die vaak al goed vertegenwoordigd is in een plantaardig dieet. Ik denk dat ze ook gekeken hebben naar Vivera, een merk dat vroeger alleen vegetarische burgers op de markt bracht, maar tegenwoordig ook 100% plantaardige  vleesvervangers en heerlijke drinks maakt, waaronder rijst- en  havermelk. Zomaar bij de supermarkt verkrijgbaar!

Het is helaas nog even afwachten tot deze nieuwe Alpro producten in de schappen verschijnen. Ik stond toch even dromerig te kijken bij de Albert Heijn, en tot mijn verbazing zag ik toen ineens al een amandelmelk staan! Waar eerst alleen Oat en Rice Dream stonden staat nu ook de nieuwe Almond Dream. Ik nam het gelijk mee en het bleek geen droom te zijn. It's true!

Deze melk kost 2,19 per liter en is dus wat duurder dan de gemiddelde sojamelk, maar dan vergelijk je wel appels met amandelmelk. Bij de biologische winkels is het doorgaans nog wel duurder (maar dié amandelmelk is dan wel weer biologisch, en deze niet). Aan Almond Dream zijn bovendien prettige voedingsstoffen toegevoegd: niet alleen calcium, maar ook vitamine E, D2 en B12. Precies die stofjes waar je als tarwegras-eter wel eens een boost van kan gebruiken.

Genoeg gezwets, het was tijd om te proeven. Op een vroege ochtend, terwijl ik toevallig ook kokos-roomtaart in elkaar stond te knutselen, schonk ik bij wijze van makkelijk ontbijt een glas van deze drink in, met daarbij wat fruit. Het is prima om zo te drinken! Het heeft geen supersterke amandelsmaak, maar precies goed, en drinkt lekker weg.

In de kokostaart zelf ging ook amandelmelk, en die was prima gelukt. Maar de kokossmaak overheerste, dus als het je niet uitmaakt of als je kosten wil besparen kon je in die taart net zo goed sojamelk gebruiken. Het lijkt me wel erg lekker om deze melk in een amandeltaart te gebruiken (zoals in deze frangipane).

De ochtend daarna maakte ik havermoutpap met amandelmelk in plaats van sojamelk. Ik vond het wel lekker, maar ik eet het net zo lief met sojamelk. Ik proefde niet bijzonder veel verschil.

Conclusie: ik geef deze amandelmelk een 8. Omdat ie in de supermarkt te koop is, voor een schappelijke prijs, lekker wegdrinkt en ook omdat er fijne vitamientjes aan toegevoegd zijn!


PS: wil je het me laten weten als je Almond Dream nog bij andere winkelketens ziet?

Getest: pindarepen van Zonnatura

Zonnatura, wie kent ze niet? Hét merk voor reformproducten bij de alledaagse supermarkt. Hoewel je tegenwoordig steeds meer biologische producten van eigen merken vindt (hoera!), maakt Zonnatura de bijzondere producten. Zoals verschillende soorten pure kruidenthee, fijne muesli's, vegetarische paté voor op brood en ook een paar heerlijke snacks zoals chocoladerijstwafels en natuurlijke drop.

Onder de categorie snacks vallen ook de pindarepen die ik samen met een vriendin uitprobeerde.

De repen kwamen precies op het juiste moment. Stel je voor: eind van de middag, 2 hongerige meiden die elkaar al veel te lang niet gezien hebben aan de soja lattes. Daarbij is zo'n reep om te snacken ideaal.

Ik kocht ze bij de Plus voor € 1,59. Daarin zitten 3 verpakkingen met elk 2 repen.

De zogeheten 'pinda crunch' heeft een goede bite. Op het eerst smaakt ie zoet, maar als je doorbijt krijg je een hartige pindasmaak. De combinatie doet denken aan suikerpinda's - maar dan in een handige reep zonder plakkerige handen. En zonder vervelende toevoegingen, deze repen bestaan vooral uit pinda (70%), maltosestroop en een beetje rietsuiker. Ook nog eens glutenvrij dus, if that's your thing.

En nou komt ie. Je zal misschien denken 'nou best duur, 1,59'. Of misschien denk je 'hè, maar er zit toch suiker in'. Allebei waar, natuurlijk. Maar deze crunchy's waren lifesavers op een onverwachts lange dag met daarna een mislukking bij het koken. Ik at één zo'n pakje om een uur of 16:00, en al was m'n eten pas om 19:30 klaar, ik kon eigenlijk nog wel even doorgaan. Ideaal!

Wij vonden het beide een dikke 9, deze crunchy's. Waren er maar meer van dit soort snacks te koop!

Kijk op de website van Zonnatura voor meer bijzondere producten.

PS: Inmiddels ben ik erachter dat deze repen helaas niet bij Albert Heijn te koop zijn. Plus, C1000 en Coop hebben ze wel. Laat je het me weten, als je ze nog ergens anders ziet liggen?

Getest: mozzarella van Teese

Af en toe komt er eens een nieuwe vegakaas op de markt en kan ik het niet laten om die eens te proberen. Zo ben ik wel eens naar een biowinkel in Amsterdam gegaan om de zogeheten 'No Muh' kaas te proberen. Toegegeven, ze hebben daar ook de lekkerste mayonaise, met gerookte knoflook, en het is altijd leuk om in een andere groene winkel te shoppen. Maar goed, ik dwaal af.

Op Amerikaanse vegaforums had ik al eens gelezen dat 'Teese' een goede kaasvervanger is. Toen ik bij de 100% plantaardige webshop Veggiedeli zag dat ze deze kaas nieuw in het assortiment hadden, was ik gelijk nieuwsgierig. Ik wou wel eens proeven of Teese ook aan de strenge smaakpapillen van een Hollandse kaaskont voldoet.

De beste manier om plantaardige kaas te eten is naar - mijn mening - gesmolten, bijvoorbeeld op een pizza, in een kaaspannenkoek of zoals ik nu deed: in een tosti.

Italiaanse zuurdesemtosti met tomatentapenade en verse basilicum

De kaas is makkelijk te snijden en voelde aan als een echte mozzarella (ook al was deze in cilindervorm, en niet zo'n gek klein bolletje). Het brood was bevroren dus de tosti heeft een minuut of 10 in het ijzer gezeten. Prima timing, dacht ik zo: de kaas was lekker gesmolten.

ontbijt!

De tosti was heerlijk! Ik heb er niet eens ketchup bij gegeten, hoewel ik de neiging om naar de rode fles te grijpen moest onderdrukken toen ik de geur van verse tosti rook... Pavlov effect?

Na dit geslaagde experiment wou ik wat spannenders doen. Ik had een aubergine gekregen en was wel benieuwd naar zo'n mooi aubergine torentje. Ik maakte een mengsel van tijm en olijfolie, smeerde dat op een  paar aubergineplakken en deed ze een half uur in de oven om te roosteren. Van een kropsla en een handje kiemen maakte ik een salade voor erbij.

mijn knalroze lunchbox

Het was een heerlijke salade die goed vulde. De Teese paste er naar mijn mening prima in. Maar rauwe vegakaas eten, dat is toch wel iets voor gevorderden. Ik zou het beginnelingen niet aanraden.

Toch heb ik nog genoeg van deze 'mozzarella' over om binnenkort op een pizza te doen, en daar kijk ik zeker naar uit! Lekker met wat spinazie, olijven en champignons. Gesmolten is deze kaas toch het beste.

Eindoordeel:
Lekker om eens te proberen, niet om speciaal heel veel moeite voor te gaan doen (ook gezien de prijs). Ik geef het een 7.

PS: waarom geen koekaas? Deze website van Vlaamse oorsprong geeft je een duidelijk overzicht van wat zuivelgebruik betekent voor koeien, kalfjes & stieren. Geen zuivel gebruiken is daarnaast beter voor je gezondheid, daarover meer in dit vertaalde artikel.